14.11.1974
Efri deild: 7. fundur, 96. löggjafarþing.
Sjá dálk 194 í B-deild Alþingistíðinda. (125)

23. mál, meðferð einkamála í héraði

Dómsmrh. (Ólafur Jóhannesson):

Herra forseti. Frv. það um breyt. á l. nr. 85 frá 23. júní 1936, um meðferð einkamála í héraði, sem hér liggur fyrir, er samið af réttarfarsnefnd, en dóms- og kirkjumrn. óskaði þess haustið 1973, að hún tæki til athugunar till., er fram höfðu komið frá borgardómaraembættinu í Reykjavík um, að lögfest yrði heimild til þess að beita hljóðritun á dómþingum í einkamálum. Slík heimild hefur verið um árabil í lögum um meðferð opinberra mála, raunar allt frá því að þau lög voru fyrst sett árið 1951. Sú heimild mun þó fremur lítið hafa verið notuð, hvað sem því veldur. Nokkur síðustu ár mun slíkum hljóðritunum hafa verið beitt við borgardómaraembættið í Reykjavík í tilraunaskyni, án þess þó að bein heimild hafi verið til þess í lagareglum. Við umr. á síðustu árum um leiðir til þess að flýta meðferð mála fyrir dómstólum, ekki síst meðferð einkamála, hefur komið fram að ýmsir dómarar í einkamálum hafa talið verulegan flýtisauka að því að beita hljóðritunartækni við meðferð þeirra mála. Er einsýnt að ef þann hátt á að hafa á er nauðsynlegt að um það efni séu þá skýrar heimildir og ákvæði um að setja megi hæfilegar reglur um skipulega framkvæmd hljóðritunar og vörslu á hljóðritunargögnum.

Ákvæði þau, sem réttarfarsnefnd leggur til að lögfest verði, fela í sér heimild til dómsmrh. til að ákveða að upp verði tekin slík hljóðritun við héraðsdómaraembætti. Þess má geta að sá kafli í l. um meðferð einkamála í héraði, sem lagt er til í þessu frv. að breytt verði, gildir einnig um meðferð opinberra mála. Geta því reglur, sem settar eru samkv. þessum l., einnig komið að notum við meðferð opinberra mála eftir því sem við á um framkvæmd og vörslu hljóðritana.

Ég leyfi mér að öðru leyti, herra forseti, að vísa til aths. þeirra sem fylgja lagafrv. og held að með því skýrist það nánar hvað hér er um að ræða, og legg til að máli þessu verði að þessari umr. lokinni vísað til 2. umr. og hv. allshn.