05.02.1976
Neðri deild: 50. fundur, 97. löggjafarþing.
Sjá dálk 1752 í B-deild Alþingistíðinda. (1446)
120. mál, umferðarlög
Vilborg Harðardóttir:
Herra forseti. Ég ætla ekki að fara að blanda mér hér í deilurnar um notkun öryggisbelta eða ekki, en mig langar að koma á framfæri til athugunar fyrir n., sem mun fjalla um þetta frv., einn atriði sem mér hefur verið bent á af manni sem vinnur við útreikninga örorkubóta og skaðabóta vegna umferðarslysa fyrir tryggingafélög. Þetta atriði er aukin notkun svokallaðra höfuðpúða og jafnvel skylda til að þeir séu fyrir hendi í framsætum bifreiða.
Þessi ágæti maður benti á að mjög margir þeirra, sem fengju á sig hnykk, t. d. við ákeyrslu, hlytu varanlegan eða tímabundinn skaða á efstu hryggjarliðum og hálsi og oft talsverða örorkuprósentu vegna þessa. Hins vegar sýndi reynslan, sagði hann, að höfuðpúðarnir drægju úr þessum hnykkjum og kæmu jafnvel alveg í veg fyrir þessa tegund slysa. Þetta er eitt atriði náttúrlega af mörgum í sambandi við öryggisútbúnað bifreiða, en atriði sem vert er að gefa gaum.