18.02.1976
Efri deild: 57. fundur, 97. löggjafarþing.
Sjá dálk 1969 í B-deild Alþingistíðinda. (1644)

154. mál, sálfræðingar

Menntmrh. (Vilhjálmur Hjálmarsson):

Herra forseti. Þetta frv. um sálfræðinga er undirbúið að tilhlutan menntmrn. af Hrafnhildi Stefánsdóttur fulltrúa þar og Andra Ísakssyni prófessor, sem jafnframt er formaður Sálfræðingafélags Íslands, og það er raunar undirbúið og flutt að ósk Sálfræðingafélagsins. Þessu frv. fylgja nokkuð ítarlegar aths. þar sem bæði er greint frá þróun þessara mála hér á landi og eins í nálægum löndum og greint frá þeirri löggjöf sem þar hefur verið sett varðandi sálfræðinga. Ég sé þess vegna ekki ástæðu til að hafa langa framsögu fyrir þessu frv. hér í hv. deild. Ég vil aðeins minna á það, að þrátt fyrir að sálfræðingar hafi í vaxandi mæli verið ráðnir til starfa, einkum innan skólakerfis og heilbrigðisþjónustu, þá hafa ekki verið sett nein lagaákvæði um starfsemi þeirra og starfsheitið sálfræðingur hefur ekki notið lögverndar. Aftur á móti setti síðasta Alþ. slík lög um félagsráðgjöf, þ.e. lög nr. 41 frá 1975. En eins og kunnugt er, þá eru störf félagsráðgjafa og sálfræðinga nokkuð hliðstæð, a.m.k. að öllum jafnaði mjög nátengd, því að þeir starfa mikið saman. Ég hygg að það sé alveg eðlilegt í framhaldi af því, sem gert var hér á Alþ. í fyrra, þ.e. lagasetningu um félagsráðgjöf, að selja nú lög í þá stefnu sem lagt er til með þessu frv.

Með vísun til þess að aths. eru ítarlegar hef ég þessi orð ekki fleiri, en leyfi mér að leggja til, að frv. verði að umr. lokinni vísað til hv. menntmn.