15.12.1975
Neðri deild: 30. fundur, 97. löggjafarþing.
Sjá dálk 1194 í B-deild Alþingistíðinda. (905)

98. mál, lækkun lögbundinna framlaga á fjárlögum

Fjmrh. (Matthías Á. Mathiesen); Hæstv. forseti. Svo sem kunnugt er byggjast ákveðnir útgjaldabálkar fjárlaga á sérlögum. Það verður ekki náð langt í þeirri viðleitni að hafa hemil á rekstri ríkisútgjalda án þess að breyta slíkum sérlögum. Með þessu frv. er leitað heimildar til að lækka á árunum 1916 og 1977 um 5% þau útgjöld sem byggð eru á sérstökum lögum, og hafa viðkomandi gjaldaliðir í fjárlagafrv. fyrir árið 1976 verið áætlaðir á þessari forsendu. Er þetta liður í þeirri stefnu ríkisstj. að stuðla að bættu efnahagsjafnvægi innanlands og í utanríkisviðskiptum. Í þessu efni eru þó framlög til almannatrygginga sérstaklega undanskilin í þessu frv. þar sem gert er ráð fyrir sérstökum ráðstöfunum á því sviði.

Við mat á aðstæðum, þegar ákveðið var að draga með þessum hætti úr sjálfvirkni vaxtar ríkisútgjalda, komu svokallaðir markaðir tekjustofnar sérstaklega til álita, því að þannig er háttað að þessir tekjustofnar ganga ýmsir óbreyttir sem sama fjárhæð gegnum tekju- og gjaldahlið fjárlaga og ríkisreiknings eða við þá er bætt mótframlagi í gjaldahlið sem beinu framlagi ríkissjóðs. Varð niðurstaðan sú að ekki væri rétt að láta skerðingu ná til þeirra tekjustofna sem fara óbættir í gegnum gjaldahlið, heldur skyldi skerðingin miðast við stofna þar sem hreint ríkissjóðsframlag bætist við í gjaldahliðinni. Veigamestu framlögin af þessu tagi eru þau sem renna til Byggingarsjóðs ríkisins.

Ég sé ekki ástæðu til þess að fjölyrða um frv. Í grg. þess eru frekari upplýsingar. Hins vegar er sjálfsagt fyrir þá n., sem fær þetta frv. til meðferðar, að fyrir liggi upptalning þeirrar frestunar sem gert er ráð fyrir í fjárlögunum, þannig að hægara sé um vik fyrir hv. nm. að kanna málið.

Ég legg svo til að frv. verði að lokinni þessari umr. vísað til 2. umr. og hv. fjh.- og viðskn.