Ferill 454. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.
1988–89. – 1058 ár frá stofnun Alþingis.
111. löggjafarþing. – 454 . mál.
Nd.
1290. Nefndarálit
um frv. til l. um breyt. á l. um framhaldsskóla, nr. 57/1988, sbr. lög nr. 107/1988.
Frá 2. minni hl. menntamálanefndar.
Frumvarp þetta felur í sér breytingar á lögum um framhaldsskóla sem tóku gildi 9. maí 1988.
Það var þá þegar löngu tímabært að sett yrði rammalöggjöf um framhaldsskólastigið. Fulltrúar Kvennalistans höfðu þó ýmsar athugasemdir við það frumvarp sem varð að lögum síðastliðið vor og lögðu því fram töluvert margar breytingartillögur.
Stærstu agnúana á frumvarpinu var að mati Kvennalistans að finna í stjórnunarkafla þess þar sem pólitískt kjörnum fulltrúum voru færð óeðlilega mikil völd og áhrif um þróun skóla, innra starf, námsbrautir og rekstur.
Breytingartillögur Kvennalistans varðandi stjórnunarþáttinn hnigu því í þá átt að tryggja að faglegra sjónarmiða skyldi gætt, m.a. með því að ætla fulltrúum kennara og nemenda, deildarstjórum og faggreinafélögum stærri hlut við mótun skólastarfsins. Aðrar breytingartillögur Kvennalistans lutu að ýmsum þáttum í innra starfi skólanna og aðbúnaði nemenda svo sem aukinni námsráðgjöf, sálfræðiþjónustu og stofnun mötuneyta við hvern framhaldsskóla.
Veigamestu breytingarnar, sem fram koma í þessu frumvarpi ríkisstjórnarinnar, felast í því að skilgreina nánar og útvíkka verksvið samstarfsnefndar framhaldsskólastigsins, sbr. 3. gr., breytta skipan skólanefnda, sbr. 4. gr., og breytta útreikninga við rekstrarkostnað skólanna svo og gerð samninga milli hvers skóla og menntamálaráðuneytis um greiðslur til skólanna af fjárlagalið þeirra. Efni frumvarpsins í heild fer að nokkru leyti saman við hugmyndir og breytingartillögur Kvennalistans frá síðasta ári. Því hefði e.t.v. legið nokkuð beint við að styðja frumvarpið með nokkrum breytingartillögum eftir eðlilega umfjöllun.
Allar greinar frumvarpsins snerta dagleg störf kennara í framhaldsskólum landsins og mikilvægt er að útfærsla þess og framkvæmd sé í fullu samráði við
þá. Auk þess eru í frumvarpinu ný ákvæði um hvernig staðið skuli að ráðningu kennara. Samkvæmt núgildandi lögum skal menntamálaráðherra setja eða skipa kennara, en í frumvarpinu er lagt til að skólameistari ráði þá. Hér er um mjög veigamikla breytingu að ræða sem óverjandi er að gera án þess að nokkuð liggi fyrir um afstöðu kennara.
En eins og nú háttar til hlaut frumvarpið ekki þá faglegu umfjöllun sem nauðsynleg hefði verið vegna kjaradeilu kennara í Hinu íslenska kennarafélagi við fjármálaráðuneytið. Annar minni hl. nefndarinnar leggur áherslu á nauðsyn þess að hafa samráð við og fá umsagnir frá þeim sem daglega er ætlað að starfa eftir lögunum og glæða þau lífi og anda, ekki síst nú þegar nýlokið er langri og erfiðri kjaradeilu og því mikilvægt að gera allt sem hægt er til að stuðla að góðri samvinnu kennara og þeirra ráðuneyta sem þeir hafa mest samskipti við.
Annar minni hl. telur það ekki málinu til framdráttar að hraða því í gegnum þingið við þær aðstæður sem nú ríkja auk þess sem deila má um það ráðslag að gera veigamiklar breytingar á svo nýsettum lögum. Þá er hætta á að það skapi óöryggi hjá skólafólki ef von er á of örum breytingum í stað þess að láta á lögin reyna og breyta síðan, ef með þarf, í ljósi reynslu.
Með tilvísan til þessa telur 2. minni hl. sér ekki fært að taka þátt í afgreiðslu málsins.
Alþingi, 19. maí 1989.
Þórhildur Þorleifsdóttir.
