Jón Kristjánsson
:
Herra forseti. Á þskj. 382 liggur frammi brtt. við lánsfjárlögin sem ég flyt ásamt hv. þm. Halldóri Ásgrímssyni, Jóni Helgasyni, Guðna Ágústssyni og Ólafi Þ. Þórðarsyni. Ég mælti ítarlega fyrir þessari brtt. við 2. umr. málsins og ætla ekki að endurtaka það. Ég dró hana til baka við 2. umr. í þeirri von að málið skýrðist og einhverjar haldgóðar upplýsingar kæmu fram um hvernig ætti að meðhöndla og ljúka því klúðri sem verið hefur um þetta mál og togstreitu milli Landsbankans og ríkisstjórnarinnar. Ég knúði á hér í umræðunum um hvernig ætti að framkvæma yfirlýsingar ríkisstjórnarinnar frá 17. jan. sl. um tryggingadeild útflutningslána og við Ríkisábyrgðasjóð. Það voru vægast sagt ófullnægjandi svör eða öllu heldur engin svör sem komu við því. Ég hafði gert mér vonir um að fulltrúar Seðlabanka mundu gera efh.- og viðskn. þingsins grein fyrir málinu milli umræðna eins og mér er kunnugt um að reyndar var beðið um í nefndinni. Engar upplýsingar hafa komið um það við 3. umr. málsins. Því hef ég ákveðið að láta þessa tillögu koma til atkvæða við 3. umr. til þess að Alþingi geti lýst vilja sínum um þessi mál og tryggt fjmrh. heimildir til að grípa inn í þetta mál með viðhlítandi hætti og ljúka því klúðri sem verið hefur um þetta mál og þeirri frámunalegu togstreitu og orðaskaki sem verið hefur milli Landsbankans og ríkisstjórnarinnar um þetta mikilvæga mál sem snertir atvinnu fjölmargra manna og snertir það útflutningsverðmæti sem við getum framleitt og kemur beint inn á okkar efnahagsmál.
Ég vildi aðeins gera grein fyrir þessari ákvörðun minni og okkar flm. með nokkrum orðum vegna þess að ég hafði gert mér vonir um að málið yrði leitt til lykta á þessum tíma og ríkisstjórnin mundi taka betur á því en raun hefur orðið á. Þó að vissulega hafi málið komist í umræðu og ríkisstjórnin hafi örlítið tekið við sér er það algerlega ófullnægjandi.
Herra forseti. Á þskj. 382 liggur frammi brtt. við lánsfjárlögin sem ég flyt ásamt hv. þm. Halldóri Ásgrímssyni, Jóni Helgasyni, Guðna Ágústssyni og Ólafi Þ. Þórðarsyni. Ég mælti ítarlega fyrir þessari brtt. við 2. umr. málsins og ætla ekki að endurtaka það. Ég dró hana til baka við 2. umr. í þeirri von að málið skýrðist og einhverjar haldgóðar upplýsingar kæmu fram um hvernig ætti að meðhöndla og ljúka því klúðri sem verið hefur um þetta mál og togstreitu milli Landsbankans og ríkisstjórnarinnar. Ég knúði á hér í umræðunum um hvernig ætti að framkvæma yfirlýsingar ríkisstjórnarinnar frá 17. jan. sl. um tryggingadeild útflutningslána og við Ríkisábyrgðasjóð. Það voru vægast sagt ófullnægjandi svör eða öllu heldur engin svör sem komu við því. Ég hafði gert mér vonir um að fulltrúar Seðlabanka mundu gera efh.- og viðskn. þingsins grein fyrir málinu milli umræðna eins og mér er kunnugt um að reyndar var beðið um í nefndinni. Engar upplýsingar hafa komið um það við 3. umr. málsins. Því hef ég ákveðið að láta þessa tillögu koma til atkvæða við 3. umr. til þess að Alþingi geti lýst vilja sínum um þessi mál og tryggt fjmrh. heimildir til að grípa inn í þetta mál með viðhlítandi hætti og ljúka því klúðri sem verið hefur um þetta mál og þeirri frámunalegu togstreitu og orðaskaki sem verið hefur milli Landsbankans og ríkisstjórnarinnar um þetta mikilvæga mál sem snertir atvinnu fjölmargra manna og snertir það útflutningsverðmæti sem við getum framleitt og kemur beint inn á okkar efnahagsmál.
Ég vildi aðeins gera grein fyrir þessari ákvörðun minni og okkar flm. með nokkrum orðum vegna þess að ég hafði gert mér vonir um að málið yrði leitt til lykta á þessum tíma og ríkisstjórnin mundi taka betur á því en raun hefur orðið á. Þó að vissulega hafi málið komist í umræðu og ríkisstjórnin hafi örlítið tekið við sér er það algerlega ófullnægjandi.