Ingibjörg Sólrún Gísladóttir :
Virðulegi forseti. Form. allshn. sagði það hér að hún hefði ekki orðið vör við það fyrr í umræðunni að þingmenn skildu ekki 1. mgr. 7. gr. Þá hefur hv. form. allshn. ekki hlustað vel í 1. umr. því að það var einmitt þessi málsgrein sem ég gerði sérstaka athugasemd við við 1. umr., las hana sérstaklega upp og beindi þeirri spurningu til þingmanna hvort þeir skildu málsgreinina eins og hún hljóðaði þá. Þar var þó inni hugtakið ,,manneskja`` en setningin verður tæplega miklu skiljanlegri þannig þótt það sé kannski heldur skárra. Því er ekki rétt að við þessa málsgrein hafi ekki verið gerð athugasemd fyrr á þinginu. Það var gert strax við 1. umr.
Hæstv. umhvrh. vitnaði í snjalla ræðu fyrrv. forsætisráðherra, Bjarna Benediktssonar, sem hann hélt árið 1964 og þar sem hann hélt því fram fullum fetum, sem er alveg rétt, að konur væru menn. Það eru konur sannarlega, konur eru menn. En konur eru líka manneskjur og svo eru konur líka bara konur og það er nokkuð sem er spurning hvort megi ekki fá að vera og hvort það orð og t.d. kvenkyns persónufornöfn megi ekki koma fyrir í lagatexta. Það er dálítið sérkennilegt að lesa lagatexta, sem fjallar einmitt um kynferðisbrot, og við vitum að þau eru mun algengari gagnvart konum en körlum, að kvenkyns persónufornöfn skuli hvergi koma fyrir í þessum lagatexta. Konur eru með öllu ósýnilegar í textanum og öll persónufornöfn sem þar koma fyrir eru karlkyns. Hv. 3. þm. Norðurl. e. hitti naglann á höfuðið þegar hún kom inn með persónufornafnið ,,hún`` og setti það inn í 7. gr., að það er auðvitað þessi áþreifanlega fjarvera kvenkyns persónufornafna í lagatextanum sem maður hnýtur um. Ég hefði sjálf helst viljað sjá þennan texta þannig að það væri hreinlega inni í honum hugtakið ,,kona`` og þá stæði: ,,Hver sem hefur samræði eða
önnur kynferðismök við konu vegna þess að hún . . . `` og það yrði útskýrt síðan í grg. með lagatextanum að að breyttum breytanda nái þetta að sjálfsögðu til karla líka. Af hverju má hugtakið kona ekki standa inni og vera síðan með slíkri skilgreiningu að að breyttum breytanda næði þetta til karla líka? Þannig held ég að við værum ekki með konur algjörlega ósýnilegar inni í lagatexta. Ég hef grun um ef við skoðun íslenskt lagasafn að konur séu þar harla ósýnilegar vegna þess hvernig þetta stofnanamál er.
Ég vil þó vekja athygli á einu sem gæti kannski komið jákvætt út úr umræðunni ef frumvarpið verður óbreytt að lögum að við höfum þá skýringu á Alþingi og þá viðurkenningu á Alþingi að við eigum ekki bara að horfa bara á nafnorðin og kyn nafnorðanna heldur skoða á bak við nafnorðin og sjá hvers kyns persónan er sem stendur á bak við nafnorðin. Hv. form. allshn. sagði að það væri ,,þau`` inni í 7. gr. vegna þess að það hlyti að vera karl og kona sem væru í hjónabandi eða óvígðri sambúð. Með öðrum orðum, hún fer á bak við frumlagið ,,hver`` og síðan andlagið ,,mann`` og segir að á bak við þetta stendur ,,karl og kona`` og þar af leiðandi getur staðið ,,þau`` inni í lagatextanum. Við erum þá búin að fá viðurkenningu á því að við getum í öðru samhengi líka gert þetta sama. Við getum t.d. sagt ,,hún`` um forsetann en þurfum ekki endilega að segja ,,hann`` eins og íslensk málvenja býður okkur. Ég vil því líta svo á að við höfum fengið stimpil Alþingis fyrir því að við megum eftirleiðis í textum og öðru fara á bak við kyn nafnorðsins og skoða hvaða persóna stendur á bak við nafnorðið.