Páll Pétursson :
Herra forseti. Þetta hefur nú verið dálítið skemmtileg og býsna fróðleg umræða sem farið hefur fram um ,,hanteringu`` þeirra bræðra, hæstv. forsrh. og hæstv. fyrrv. fjmrh. Ólafs Ragnars Grímssonar, á almannafé.
Það er ekki úr vegi að ræða svolítið þennan fortíðarvanda sem allt í einu er kominn upp á borðið. Það var þannig í fyrravor að það var allt niðurum þáv. borgarstjóra og hann var kominn í snöruna en hæstv. þáv. fjmrh. skar hann niður úr snörunni án þess að leita heimildar fjárveitinganefndar. Auðvitað átti hæstv. þáv. fjmrh. að leita heimildar þáv. fjárveitinganefndar og hafði meira að segja 17 daga til þess. Auðvitað átti hann að leita heimilda þeirrar fjárveitinganefndar sem þá var starfandi áður en hann undirskrifaði þennan gerning. ( VE: Við erum sammála um . . . ) Þegi þú, Vilhjálmur. Auðvitað átti hann að leita þessarar heimildar áður en hann undirskrifaði þennan gerning. ( ÖS: Manstu hvað þú bannaðir mér, Páll?) Já, ég banna þér að tala. ( Forseti: Forseti vill biðja hv. þm. að leyfa hv. þm. að tala.) Hæstv. forsrh. taldi hæstv. þáv. fjmrh. hafa tekið mikla pólitíska áhættu með þessum gjörningi. Og ég er alveg sammála því út af fyrir sig eins og mörgu öðru sem hæstv. forsrh. segir.
Hver var svo hin pólitíska áhætta sem hæstv. þáv. fjmrh. tók? Ólafur Ragnar Grímsson ætlaði sér í ríkisstjórn með Davíð Oddssyni ( Gripið fram í: Rétt.) á þessum tíma og skuldabréfið átti að vera aðgöngumiðinn. En svo fór að loknum kosningum að önnur brúður var vænlegri, það var Alþfl., og Davíð Oddsson þáv. formaður og enn verandi formaður Sjálfstfl. tók ekki þessu góða bónorði enda hafði hann fengið sitt þegar til kastanna kom. En hvernig búnaðist svo Davíð Oddssyni borgarstjóra og núv. hæstv. forsrh. af þessum fjármunum sem hann fékk af almannafé? ( VE: Er þetta nú ekki allt af því að . . . ) Þegi þú, Vilhjálmur. Hann fékk á annan milljarð króna úr ríkissjóði eða jafngildi þess í bréfi. Hann þurfti að fela fjárhagsvanda Reykjavíkurborgar. Hann fór með þennan rúma milljarð inn í Landsbankann, seldi þar þetta skuldbréf fyrir 772 millj. Rúmar 1.000 millj. urðu á þessari stuttu leið að 772 millj. kr. Hann þurfti nefnilega að sleppa áður en það kæmi í ljós hvernig fjárhag Reykjavíkurborgar væri komið. Hann seldi þetta skuldabréf fyrir 772 millj. til að slá á yfirdrátt Reykjavíkurborgar í Landsbankanum og var hann þó nógur eftir. En með þessu góðverki, þessu göfugmannlega góðverki og hinni miklu pólitísku áhættu sem hæstv. fyrrv. fjmrh. tók þá tókst þáv. borgarstjóranum og formanni Sjálfstfl. að komast úr Pósthússtrætinu og yfir í Lækjargötuna. En ég efast um að nokkur vegatollur hafi verið hærri. ( VE: Ég var búinn að . . . ) Þegi þú, Vilhjálmur. ( Forseti: Forseti vill biðja þingmanninn að gæta orða sinna og hv. þm. að gefa hljóð.) Það er nú eiginlega forseta að halda aga á Vilhjálmi sínum. En ég tek það svo sem ekki nærri mér að segja honum til.
Þetta væri nú allt gott og blessað og auðvitað verður ríkið að standa við sínar skuldbindingar og skuldir þarf að greiða, en göturnar í Reykjavík batna ekkert, ég bið menn að gá að því. Og það kemur niður á vegagerð í landinu og það er það alvarlega við þetta og þess vegna er þessi umræða sprottin að það er rúmum milljarði minna til ráðstöfunar til vegagerðar á Íslandi vegna þess að þessi gerningur var gerður hjá þeim bræðrum.