Ólafur Ragnar Grímsson
(um þingsköp)
:
Virðulegi forseti. Enn á ný verð ég að byrja ræðu mína á þann veg að ég hafði ekki ætlað mér að tala hér aftur. En þegar ráðherrar fara enn á ný með fullkomin ósannindi er óhjákvæmilegt að mótmæla þeim.
Hæstv. heilbrrh. fór aftur með einhverja furðusögu um kosningu í bankaráð Seðlabankans sem er í engu samræmi við raunveruleikann. Það kom aldrei til umræðu í þingflokki Alþb. að Þröstur Ólafsson yrði endurkosinn fulltrúi flokksins í bankaráð Seðlabankans, heldur var þingflokkurinn snemma búinn að ákveða það að hv. fyrrv. þm. Geir Gunnarsson yrði fulltrúi flokksins í bankaráði Seðlabankans sem og varð. Ástæðan fyrir því að málinu var hins vegar frestað, m.a. að okkar ósk, í þinginu var að milli stjórnarflokkanna þáverandi fóru fram viðræður um það hverjir af þeim fulltrúum sem allir voru búnir að ákveða að yrðu í ráðinu gegndu embætti formanns og varaformanns. Alþfl. gerði kröfu til þess að eiga líka formann í Seðlabankanum þó hann ætti formann í bankaráði Landsbankans. Sumum stjórnarflokkanna, m.a. Borgfl. og okkur í Alþb. og ég held líka Framsfl., fannst það óeðlilegt að Alþfl. væri með formennsku í bankaráðum tveggja banka. Það var ástæðan fyrir því að kosningunni í bankaráði Seðlabankans var frestað um smátíma á þinginu sl. vetur og hafði ekkert með Þröst Ólafsson að gera, kom aldrei til tals né í huga nokkurs manns.
Það er auðvitað mjög erfitt, virðulegi forseti, ef ráðherrarnir ætla að taka upp þann hátt að fara með hugarburð sinn og næturdrauma í ræðustólnum og reyna að sannfæra okkur hina og þjóðina um að það sé einhver veruleiki. Það greiðir alla vega ekki fyrir umræðum. Ég vona þess vegna að hæstv. ráðherrar hætti að koma upp með svona skrök og hugaróra í ræðustólinn svo að maður þurfi ekki hvað eftir annað að koma hér upp og segja eins og við litla krakka: Allt í lagi, allt í lagi, þetta gerðist ekki, þig bara dreymdi það.
Virðulegi forseti. Enn á ný verð ég að byrja ræðu mína á þann veg að ég hafði ekki ætlað mér að tala hér aftur. En þegar ráðherrar fara enn á ný með fullkomin ósannindi er óhjákvæmilegt að mótmæla þeim.
Hæstv. heilbrrh. fór aftur með einhverja furðusögu um kosningu í bankaráð Seðlabankans sem er í engu samræmi við raunveruleikann. Það kom aldrei til umræðu í þingflokki Alþb. að Þröstur Ólafsson yrði endurkosinn fulltrúi flokksins í bankaráð Seðlabankans, heldur var þingflokkurinn snemma búinn að ákveða það að hv. fyrrv. þm. Geir Gunnarsson yrði fulltrúi flokksins í bankaráði Seðlabankans sem og varð. Ástæðan fyrir því að málinu var hins vegar frestað, m.a. að okkar ósk, í þinginu var að milli stjórnarflokkanna þáverandi fóru fram viðræður um það hverjir af þeim fulltrúum sem allir voru búnir að ákveða að yrðu í ráðinu gegndu embætti formanns og varaformanns. Alþfl. gerði kröfu til þess að eiga líka formann í Seðlabankanum þó hann ætti formann í bankaráði Landsbankans. Sumum stjórnarflokkanna, m.a. Borgfl. og okkur í Alþb. og ég held líka Framsfl., fannst það óeðlilegt að Alþfl. væri með formennsku í bankaráðum tveggja banka. Það var ástæðan fyrir því að kosningunni í bankaráði Seðlabankans var frestað um smátíma á þinginu sl. vetur og hafði ekkert með Þröst Ólafsson að gera, kom aldrei til tals né í huga nokkurs manns.
Það er auðvitað mjög erfitt, virðulegi forseti, ef ráðherrarnir ætla að taka upp þann hátt að fara með hugarburð sinn og næturdrauma í ræðustólnum og reyna að sannfæra okkur hina og þjóðina um að það sé einhver veruleiki. Það greiðir alla vega ekki fyrir umræðum. Ég vona þess vegna að hæstv. ráðherrar hætti að koma upp með svona skrök og hugaróra í ræðustólinn svo að maður þurfi ekki hvað eftir annað að koma hér upp og segja eins og við litla krakka: Allt í lagi, allt í lagi, þetta gerðist ekki, þig bara dreymdi það.