Björn Bjarnason
:
Virðulegi forseti. Ég vil í tilefni af þeim umræðum sem hér hafa farið fram lýsa því yfir að það ætti ekki að koma neinum hér á óvart að ég hef þessa skoðun. Hún kom fram í ræðum á þinginu þegar um var að ræða þá ósk þingmanna Sjálfstfl. og þingflokks Sjálfstfl. að við fengjum að tilnefna menn í útvarpsráð á sínum tíma. Og það eru þær umræður sem ég vísa til og þær eru skráðar í þingtíðindum og þar geta menn séð forsendur þess sem ég segi í þessari grein. Það er alls ekki heldur í mínu máli verið að víkja að því að stjórnarandstaðan haldi uppi þeim röksemdum og þeim málflutningi sem henni býður. Það eina sem ég er að gera með þessari grein er að vekja athygli á minni reynslu af þingstörfunum fyrstu vikurnar og þetta er sú niðurstaða sem ég komst að.
Ég tel að í þingtíðindum sé hægt að finna rök og forsendur fyrir öllu því sem í greininni stendur. Það var ekki ætlan mín að særa neinn með þessari grein eða skapa illt andrúmsloft í þinginu. Hins vegar þótti mér ástæða til að vekja máls á þessum þáttum sem ég nefni í grein minni og þar er ekkert sagt sem á að koma þeim þingmönnum á óvart sem hafa setið fundi Alþingis frá því að það hófst í haust. Ég hef setið svo til alla fundi í þinginu og fylgst nákvæmlega með umræðunum og ég tel að ég geti fært rök fyrir máli mínu með því að vísa í þingtíðindi þegar þau koma út, prentuð þingtíðindi, og þá munu menn sjá að ég hef full rök fyrir því sem í þessari grein stendur.
Ég er alveg sammála hv. þm. Páli Péturssyni að það sé nauðsynlegt að skrá niðurstöður á þessum samráðsfundum forseta með þingflokksformönnum. Um annað framkvæmdaratriði varðandi þá fundi skal ég ekki fjalla hér. Ég tel að þessir fundir séu ákaflega mikilvægir. Við hv. formaður þingflokks Framsfl. tókum þátt í sjónvarpsumræðum í haust þar sem við ræddum þessi mál og vorum sammála um það að þessir samráðsfundir væru ákaflega mikilvægir. Ég tel að það sé ákaflega brýnt að strax í upphafi skapist sá andi á þeim fundum að fullt traust og fullur trúnaður ríki og það verði aðeins til farsældar hér í þingstörfunum.
Ég ítreka það og endurtek að það var ekki ætlan mín með þessari grein að stofna til illinda hér í þingsalnum. Ég tel hins vegar að það sé minn réttur eins og allra annarra að láta í ljós skoðanir. Það getur verið að þessar skoðanir séu byggðar á reynsluleysi eins og hv. formaður þingflokks Alþb. sagði, en nýir menn sjá oft betur en þeir sem eru búnir að vera lengi við ákveðið ástand og menn eiga ekki að taka ummælum þeirra sem nýir eru með þeim hætti að það eigi endilega allt að vera í sama gamla farinu. Og ég vil ekki sitja undir því hér að ég tali þar af algjörri vanþekkingu. Hins vegar hef ég sett þetta fram af þeirri reynslu sem ég hef öðlast hér í þinginu á þeim fáu vikum sem það hefur setið.
Virðulegi forseti. Ég vil í tilefni af þeim umræðum sem hér hafa farið fram lýsa því yfir að það ætti ekki að koma neinum hér á óvart að ég hef þessa skoðun. Hún kom fram í ræðum á þinginu þegar um var að ræða þá ósk þingmanna Sjálfstfl. og þingflokks Sjálfstfl. að við fengjum að tilnefna menn í útvarpsráð á sínum tíma. Og það eru þær umræður sem ég vísa til og þær eru skráðar í þingtíðindum og þar geta menn séð forsendur þess sem ég segi í þessari grein. Það er alls ekki heldur í mínu máli verið að víkja að því að stjórnarandstaðan haldi uppi þeim röksemdum og þeim málflutningi sem henni býður. Það eina sem ég er að gera með þessari grein er að vekja athygli á minni reynslu af þingstörfunum fyrstu vikurnar og þetta er sú niðurstaða sem ég komst að.
Ég tel að í þingtíðindum sé hægt að finna rök og forsendur fyrir öllu því sem í greininni stendur. Það var ekki ætlan mín að særa neinn með þessari grein eða skapa illt andrúmsloft í þinginu. Hins vegar þótti mér ástæða til að vekja máls á þessum þáttum sem ég nefni í grein minni og þar er ekkert sagt sem á að koma þeim þingmönnum á óvart sem hafa setið fundi Alþingis frá því að það hófst í haust. Ég hef setið svo til alla fundi í þinginu og fylgst nákvæmlega með umræðunum og ég tel að ég geti fært rök fyrir máli mínu með því að vísa í þingtíðindi þegar þau koma út, prentuð þingtíðindi, og þá munu menn sjá að ég hef full rök fyrir því sem í þessari grein stendur.
Ég er alveg sammála hv. þm. Páli Péturssyni að það sé nauðsynlegt að skrá niðurstöður á þessum samráðsfundum forseta með þingflokksformönnum. Um annað framkvæmdaratriði varðandi þá fundi skal ég ekki fjalla hér. Ég tel að þessir fundir séu ákaflega mikilvægir. Við hv. formaður þingflokks Framsfl. tókum þátt í sjónvarpsumræðum í haust þar sem við ræddum þessi mál og vorum sammála um það að þessir samráðsfundir væru ákaflega mikilvægir. Ég tel að það sé ákaflega brýnt að strax í upphafi skapist sá andi á þeim fundum að fullt traust og fullur trúnaður ríki og það verði aðeins til farsældar hér í þingstörfunum.
Ég ítreka það og endurtek að það var ekki ætlan mín með þessari grein að stofna til illinda hér í þingsalnum. Ég tel hins vegar að það sé minn réttur eins og allra annarra að láta í ljós skoðanir. Það getur verið að þessar skoðanir séu byggðar á reynsluleysi eins og hv. formaður þingflokks Alþb. sagði, en nýir menn sjá oft betur en þeir sem eru búnir að vera lengi við ákveðið ástand og menn eiga ekki að taka ummælum þeirra sem nýir eru með þeim hætti að það eigi endilega allt að vera í sama gamla farinu. Og ég vil ekki sitja undir því hér að ég tali þar af algjörri vanþekkingu. Hins vegar hef ég sett þetta fram af þeirri reynslu sem ég hef öðlast hér í þinginu á þeim fáu vikum sem það hefur setið.