Virðulegi forseti. Ég skal ekki tefja þessa umræðu lengi. Ég held að hún hafi verið gagnleg og góð. Hún hefur reyndar ekki eingöngu snúist um þennan skatt sem frv. boðar heldur um stöðu verslunarinnar og ég held að það sé ágætt að menn velti fyrir sér stöðu hennar.
Ég vil byrja á því að þakka hv. 2. þm. Vestf. fyrir hans ræðu. Mér fannst hún ákaflega góð í alla staði. Hann spurðist fyrir um hvort ekki væri ástæða til þess að lækka virðisaukaskattinn og breikka stofninn. Ég er honum sammála að það sé aðferð sem við eigum að beita. Ég minni á varðandi vöruverð hér á landi og annars staðar að frá því að vöruverð var gefið frjálst þá hefur verð á vörum hér á landi sannanlega lækkað. Í nýútkomnu hefti af Vísbendingu frá 6. des. sést samkvæmt heimildum frá OECD að vöruverð á Íslandi er nokkru lægra heldur en í Danmörku, Noregi og Svíþjóð en umtalsvert hærra heldur en í Bretlandi, Írlandi, Bandaríkjunum og Spáni svo að dæmi séu tekin. Þetta skýrist auðvitað m.a. vegna skatta en einnig af öðrum ástæðum, til að mynda fjarlægð Íslands frá þeim löndum sem eru upprunalönd vörunnar og kostnaði vegna flutninga innan lands. Allt eru þetta atriði sem allir þekkja og hér hafa oft verið rædd.
Ég hef þegar rætt fyrirliggjandi tillögur og mitt sjónarmið hefur ekkert breyst. Ég
sé ekki ástæðu til þess að fara hér í langar lögfræðilegar bollaleggingar um fyrirliggjandi hugmynd um það hvort ráðherra hafi leyfi til þess að beita slíku valdi sem fram kemur í tillögunni. Ég vara þó menn við að jafna slíkri heimild fyrir ráðherra við heimild sveitarstjórna einfaldlega vegna þess að sveitarstjórnir ráðstafa sínum tekjum sjálfar. Meginskilyrðið er auðvitað alls staðar í skattlagningu að jafnræðissjónarmið gildi. Það er vissulega rétt að víða geta yfirvöld, bæði sveitarstjórnir og ríkisstjórnir gert vissar undanþágur en yfirleitt eru þær til bölvunar.
Ég ætla ekki að hafa fleiri orð um þetta mál. Það er að mínu mati ekki stórmál að þessi heimild sé fyrir hendi. Það eru áreiðanlega önnur atriði sem mundu hjálpa versluninni betur. Ég ætla ekki heldur að ræða mikið um fjárlagafrv., um fjárlög og skatta almennt. Ég vil einungis segja það vegna fram kominna ummæla formanns Verslunarráðs Íslands þar sem hann tekur fram að það hafi ekki verið Verslunarráðið sem bað um herta tollgæslu að það er rétt. Það er óhætt að skýra frá því að fulltrúar smásala og heildsala fyrst og fremst höfðu samband við ríkisstjórnina, annars vegar viðskrh. og hins vegar fjmrh. og báðu þá um að grípa í taumana með þeim aðferðum sem þeir höfðu. Í því skyni greip fjmrn. til þess ráðs að styrkja endurútgáfu tollstjórans á upplýsingabæklingum um það hve mikið mætti flytja inn í landið. Það var gert og þessi bæklingur liggur frammi hjá öllum ferðaskrifstofum og á flugvöllum. Hins vegar skrifaði fjmrn. utanrrn. bréf og með mjög vægum hætti var bent á að gjarnan mætti taka upp kerfisbundið eftirlit með utanlandsferðum eins og gert er víða um heim. Það vill nefnilega þannig til að tollgæslan á Keflavíkurflugvelli heyrir ekki undir fjmrn. heldur utanrrn. Ég hef hins vegar alveg látið vera að minnast á þetta því að ég held að mig muni ekkert um að taka við þessum skömmum þessa dagana og vil gjarnan taka það á mig ef menn hafa ánægju af að skamma mig fyrir að hafa beitt mér fyrir heldur hertari eftirliti. En það þýðir ekki að ég sé á móti því að fólk fari til útlanda og kaupi þar. Ég held að í því felist ágætt aðhald fyrir íslenska verslun. Það sem hins vegar skiptir máli er að fólk fari að lögum og sé ekki að flytja vörur inn í landið langt umfram heimildir án þess að borga af þeim aðflutningsgjöld því að það er auðvitað óheimilt með öllu og yfirvöldum ber að koma í veg fyrir það með öllum tiltækum ráðum.
Ég tel mig þannig hafa skýrt þetta atriði. Að öðru leyti ætla ég ekki að fjalla hér um skatta og þjónustugjöld. Það vill nú svo til að uppsetning fjárlaga er með þeim hætti að sértekjur koma gjaldamegin, en það er ekkert sérstakt við gjöldin því að við megum ekki gleyma því að á sama hátt eru allar bótagreiðslur t.d. úr tekjuskattskerfinu færðar upp teknamegin þannig að fjárlög íslenska ríkisins eru sett upp með þeim hætti að það eru til tekjur gjaldamegin og gjöld teknamegin. Og menn mega ekki gleyma því, ef þeir vilja ræða þessi mál á bókhaldsvísu, að þetta gengur í báðar áttir. En þá umræðu ætla ég að geyma mér þangað til við ræðum saman um fjárlög íslenska ríkisins.