Virðulegur forseti. Ég vil taka undir það sem kom fram hjá hv. þm. og þann skilning sem hann sýnir á þessum málum. Ég hef áður sagt það að ég tel að þessi mál hljóti að vera til sífelldrar skoðunar. Þetta eru viðkvæm málefni. Ég vil bæta því við að mér finnst ástæða til þess að reglur um risnu, ferðakostnað og bílakostnað eigi að vera ákaflega gagnsæjar. Ég minni á að í mörgum tilvikum og flestum að sjálfsögðu er um að ræða greiðslu fyrir útlagðan kostnað, annaðhvort samkvæmt reikningum eða samkvæmt áætluðum kostnaði sem er settur fram. Ég tel að reglurnar þurfi að vera skiljanlegar og öllum opnar þannig að hver og einn geti kynnt sér slíkar reglur og ekkert undan dregið og besta tryggingin fyrir því er að sjálfsögðu að Ríkisendurskoðun hafi þessar reglur til viðmiðunar við endurskoðun á ríkisreikningi.
Ég minni á í þessu sambandi að talsverðar umræður hafa á undanförnum árum farið fram m.a. um bifreiðamál ráðherra og það sýnir kannski skilninginn sem á því máli er að hringt var til mín af blaðamanni og sagt að hann vissi um að laun ráðherra hefðu hækkað. Ég spurði hann að því hvernig á því stæði
því það hefur farið fram hjá mér. Hann sagði að það væri hægt að reikna það út frá því að skattlagðar tekjur hefðu hækkað samkvæmt upplýsingum sem fram hefðu komið. Þegar nánar var að gáð var ástæðan sú að hlunnindi voru talin felast í bifreiðum ráðherranna og það sem var nýtt í málinu var að þetta voru skattlögð hlunnindi sem áður hafa ekki verið skattlögð. Það voru hærri skattgreiðslur en sömu tekjur þegar á allt var litið svo að í raun fengu ráðherrarnir minna í sinn hlut vegna breyttra reglna. Því var ekki komið til skila af hv. blaðamanni sem þarna átti í hlut.