Kristín Ástgeirsdóttir (andsvar) :
Virðulegi forseti. Það er auðvitað eðli bráðabirgðalaga að það kemur í hlut ríkisstjórnarinnar að ákveða hvenær brýna nauðsyn ber til. En okkar er rétturinn til að draga það í efa að það mat hafi verið rétt og á endanum er það Alþingi sem kveður upp úr um það hvort lögin hafi átt rétt á sér eða ekki. En það stendur í 28. gr. stjórnarskrárinnar: ,,Þegar brýna nauðsyn ber til getur forsetinn gefið út bráðabirgðalög``, þ.e. ef Alþingi er ekki að störfum. Við erum hér að deila um það hvort það standist að ríkisstjórnin setji bráðabirgðalög með þeim hætti sem gert var nú síðast eftir að svo auðvelt er að kalla Alþingi saman sem raun ber vitni. Hér hafa nefndir verið að störfum í sumar og ég fullyrði að það hefði verið hægt að kalla Alþingi saman með örstuttum fyrirvara. En eigum við bara ekki að heita því, hæstv. fjmrh., að reyna að ráða bót á þessu og hætta þessari misnotkun á bráðabirgðalagavaldinu og kalla Alþingi saman næst
þegar ríkisstjórnin telur brýna nauðsyn bera til setningar laga á þeim tíma sem þingið er ekki að reglulegum störfum?