[22:27]
Svavar Gestsson (um fundarstjórn) :
Hæstv. forseti. Það er orðið dálítið vandlifað satt að segja í þessari virðulegu stofnun. Þannig háttar til að umræða hefur farið fram um þetta mál alllengi. Hins vegar hafa komið fram margvíslegar upplýsingar í síðari hluta umræðunnar sem kalla á það að farið sé kannski aðeins ítarlegar yfir málið en ella hefði verið. M.a. þarf að ræða sérstaklega vinnubrögð Sjálfstfl. og einnig að því er varðar vinnubrögðin sjálf við aðdraganda málsins sem ég m.a. gerði að umtalsefni. Ég tel alveg óhjákvæmilegt að ræða við forsrh. líka þar sem hér er um að ræða mál sem snertir dóms- og sjútvrh. og þó að hann sé viðstaddur, þá vil ég að hæstv. forsrh. sé viðstaddur umræðu um það hvort það sé eðlilegt að sjútvrh. beiti dómsmrh. fyrir sig með þeim hætti sem ég rakti í ræðu minni fyrr.
Síðan gerist það að hv. 5. þm. Austurl. hefur upp mikla ræðu í kvöld og veður hér í hvern þingmanninn á fætur öðrum og alveg sérstaklega í þingmenn Framsfl., hjólar í þingmenn Framsfl. hvern á fætur öðrum og þeir svara fyrir sig hér einir þrír í andsvörum. Um það leyti sem ég og hv. 2. þm. Vestf. komumst síðan í ræðustól þá er hv. 5. þm. Austurl. orðinn hæstv. forseti. Nú gæti það út af fyrir sig verið að fullkomnum mönnum tækist að taka slíkum hamskiptum að maður sem kemur heitur úr umræðu gerist allt í einu hlutlaus og yfirvegaður forseti. Það er ekki í þessu tilviki. Það er greinilegt að hv. 5. þm. Austurl. situr núna í forsetastólnum takandi í rauninni þátt og afstöðu í þeirri umræðu sem hér fer fram og þess vegna er honum tæplega treystandi til að kveða upp þann forsetaúrskurð sem þarf að kveða upp í þessu máli. Því fer ég fram á það við hv. 5. þm. Austurl. að hann taki vel þeirri ósk sem hér hefur verið borin fram og hann bregði sér í hlutverk forseta Alþingis og skilji að hér er um skynsamlega ósk að ræða miðað við framvindu þingmálsins og þingmála yfirleitt.