[13:27]
Svavar Gestsson :
Virðulegi forseti. Fyrir fáeinum dögum fór ég fram á það við hæstv. heilbr.- og trmrh. að fá að eiga orðastað við hann utan dagskrár vegna meinatæknadeilunnar. Síðan spurðist það í dag að hæstv. heilbr.- og trmrh. væri farinn utan og tel ég það eitt út af fyrir sig mjög alvarlegt merki um stöðu deilunnar vegna þess að þó að málið heyri undir hæstv. fjmrh., þá er það auðvitað úrslitaatriði að heilbrrh. reki á eftir málinu eins og kostur er og reyni að laða fram lausn í því. Ég hef þess vegna með hliðsjón af aðstæðum kosið að snúa mér til hæstv. fjmrh. með þá fyrirspurn sem ég geri hér.
Í utandagskrárumræðu fyrir nokkru sem hv. þm. Kristín Ástgeirsdóttir hóf sagði hæstv. heilbrrh. að deilan mundi senn leysast, það væri ekki langt í það að þessi deila leystist. Síðan hefur lítið sem ekkert þokast í deilunni þannig að það er bersýnilega uppi mjög mikill vandi í þessari kjaradeilu og það sér ekki fyrir endann á henni enn þá þó að vísu sé boðaður samningafundur, það hef ég heyrt, seinni partinn í dag.
Deilan hefur staðið í heilar sex vikur og er þar af leiðandi orðin einhver allra lengsta kjaradeila sem nokkurn tíma hefur staðið á heilbrigðisstofnun í landinu hjá einstökum hópi. Ég tel að þetta sé mjög alvarlegt umhugsunarefni, ekki aðeins fyrir meinatækna heldur einnig fyrir viðsemjendur meinatækna í fjmrn. og heilbrrn. og reyndar aðrar heilbrigðisstéttir líka sem hljóta að velta því fyrir sér hvort það sé eðlilegt að ein stétt lendi í hremmingum langtímum saman af því tagi sem nú er um að ræða án þess að aðrar stéttir geti komið neinum vörnum við þessum starfsfélögum sínum til stuðnings með einum eða öðrum hætti.
Ég veit út af fyrir sig ekki, hæstv. forseti, hvað á milli ber í þessari deilu í einstökum atriðum en ég hygg þó að málið snúist í grófum dráttum um það að meinatæknar vilji að bilið á milli þeirra taxta og hjúkrunarfræðinga verði það sama og það var áður en hjúkrunarfræðingar fengu tiltekna leiðréttingu sinna mála, það sé í raun og veru það sem þarna er verið að fara fram á. Ég tel alla vega alveg augljóst mál að það sé lítið sem ber á milli og það er óþolandi í raun og veru að láta þessa deilu standa stundinni lengur án þess að gengið sé í að leysa hana. Munurinn er ekki meiri en svo að það á að vera hægt að ganga frá samningum segi ég af þeirri reynslu sem ég hef af samningamálum af þessu tagi. Afleiðingarnar af þessari deilu liggja fyrir, þær eru þjáningar hjá einstaklingum í stórum stíl, þær eru vandamál sem komið hafa upp inni á spítölunum og öðrum heilbrigðisstofnunum og auk þess margvísleg óvissa í starfi fyrir aðrar heilbrigðisstéttir. Auk þess er það ljóst að standi deilan eins og nú horfir stundinni lengur þá mun hún þó hún leysist fljótlega hafa í för með sér aukinn kostnað við heilbrigðisþjónustuna síðar umfram það sem verið hefði af því að fyrirhugaðar sumarlokanir eða sumarsparnaður í einstökum heilbrigðisstéttum sjúkrahúsanna getur ekki komið til framkvæmda af því að menn verða að vinna upp þann hala, þá biðlista sem hafa skapast og hafa lengst af því að menn hafa ekki lagt í það að leysa þessa deilu. Ég tel að þessi deila sýni í raun og veru líka, hæstv. forseti, að það er umhugsunarefni hvort það er rétt að fjmrn. hafi það einokunarvald í kjarasamningum yfir öllum stéttum ríkisstarfsmanna sem það hefur.
Ég vil þess vegna, hæstv. forseti, leggja þá fyrirspurn fyrir hæstv. fjmrh.: Hvað hyggst hann gera hér og nú til að leysa deiluna þannig að Alþingi ljúki ekki á þessu vori, þ.e. hugsanlega í dag eða strax eftir helgina, öðruvísi en að þingmenn viti fyrir víst að það sjái til botns í þessu erfiða vandamáli?