[17:01]
Fyrirspyrjandi (Ingibjörg Sólrún Gísladóttir) :
Virðulegur forseti. Á þskj. 205 er ég með fsp. til heilbr.- og trmrh. um greiðslu ferðakostnaðar vegna tannréttinga.
Samkvæmt nýrri handbók Tryggingastofnunar ríkisins greiðir Tryggingastofnunin því aðeins ferðakostnað vegna tannréttinga að þær séu vegna meiri háttar galla eða alvarlegra tilvika og það kemur heim og saman við það sem ég var að tala um hér áðan. Þó segir í þessari handbók að Tryggingastofnun ríkisins endurgreiði 50% ferðakostnaðar, og nú er það bein tilvitnun: ,,vegna tannréttinga sem ekki teljast alvarlegar en Tryggingastofnun ríkisins tekur þó þátt í kostnaði við.`` Það er ef Tryggingastofnun kemur með einhverjum hætti inn í kostnað við tannréttingarnar, þá er greiddur 50% ferðakostnaðar. Þetta á þá væntanlega við um þá sem hófu tannréttingar fyrir 15. mars 1992 og gildir fram að 1. jan. nk. og ekki eftir það.
Ég fæ hins vegar ekki betur séð en að þessar reglur sem talað er um í handbók Tryggingastofnunar stangist á við þær reglur um ferðakostnað sjúklinga og aðstandenda þeirra innan lands sem ráðherra setti í febrúar 1991 og standa enn mér vitanlega. Það hafa ekki verið settar nýjar reglur af ráðherra um ferðakostnað. 1. gr. þeirra reglna er svohljóðandi, með leyfi forseta:
,,Þurfi sjúklingur að takast ferð á hendur til meðferðar eða óhjákvæmilegs eftirlits hjá lækni, tannlækni eða í sjúkrahúsi . . . taka sjúkratryggingar þátt í ferðakostnaði samkvæmt reglum þessum, enda sé um að ræða eftirtalda alvarlega sjúkdóma og meðferð þeirra: illkynja sjúkdóma, nýrnabilun, alvarlega augnsjúkdóma, brýnar lýtalækningar, bæklunarlækningar barna og tannréttingar vegna meiri háttar galla eða alvarlegra tilefna.``
En síðan segir í 4. gr., virðulegur forseti:
,,Þegar um er að ræða ferðir sjúklinga til tannréttinga sem hvorki geta talist vera vegna meiri háttar galla eða alvarlegs tilefnis, sbr. 1. gr., taka sjúkratryggingar þó þátt í ferðakostnaði samkvæmt reglum þessum með eftirfarandi skilyrðum.``
Ég fæ ekki betur sé en að þessar reglur kveði á um skýlausan rétt sjúklings til að fá ferðakostnað vegna tannréttinga endurgreiddan að hluta óháð því hvort Tryggingastofnun ríkisins tekur þátt í kostnaði við meðferð eða ekki. Reglurnar um ferðakostnað eru með öðrum orðum þannig að þær binda það ekki sem skilyrði að kostnaðarhlutdeild skuli koma til. Það er ekki skilyrði að Tryggingastofnun taki þátt í kostnaði við meðferð. Ég hlýt því að spyrja, virðulegur forseti: Hvaða reglur gilda um þetta efni? Gilda reglur sem ráðherra setti í febrúar 1991 eða einhverjar aðrar reglur og þá hvaða reglur? Og spurning mín er þessi:
,,Eftir hvaða reglum er farið um þátttöku Tryggingastofnunar ríkisins í kostnaði við ferðir sjúklings til tannréttinga?``
Fyrirspyrjandi (Ingibjörg Sólrún Gísladóttir) :
Virðulegur forseti. Á þskj. 205 er ég með fsp. til heilbr.- og trmrh. um greiðslu ferðakostnaðar vegna tannréttinga.
Samkvæmt nýrri handbók Tryggingastofnunar ríkisins greiðir Tryggingastofnunin því aðeins ferðakostnað vegna tannréttinga að þær séu vegna meiri háttar galla eða alvarlegra tilvika og það kemur heim og saman við það sem ég var að tala um hér áðan. Þó segir í þessari handbók að Tryggingastofnun ríkisins endurgreiði 50% ferðakostnaðar, og nú er það bein tilvitnun: ,,vegna tannréttinga sem ekki teljast alvarlegar en Tryggingastofnun ríkisins tekur þó þátt í kostnaði við.`` Það er ef Tryggingastofnun kemur með einhverjum hætti inn í kostnað við tannréttingarnar, þá er greiddur 50% ferðakostnaðar. Þetta á þá væntanlega við um þá sem hófu tannréttingar fyrir 15. mars 1992 og gildir fram að 1. jan. nk. og ekki eftir það.
Ég fæ hins vegar ekki betur séð en að þessar reglur sem talað er um í handbók Tryggingastofnunar stangist á við þær reglur um ferðakostnað sjúklinga og aðstandenda þeirra innan lands sem ráðherra setti í febrúar 1991 og standa enn mér vitanlega. Það hafa ekki verið settar nýjar reglur af ráðherra um ferðakostnað. 1. gr. þeirra reglna er svohljóðandi, með leyfi forseta:
,,Þurfi sjúklingur að takast ferð á hendur til meðferðar eða óhjákvæmilegs eftirlits hjá lækni, tannlækni eða í sjúkrahúsi . . . taka sjúkratryggingar þátt í ferðakostnaði samkvæmt reglum þessum, enda sé um að ræða eftirtalda alvarlega sjúkdóma og meðferð þeirra: illkynja sjúkdóma, nýrnabilun, alvarlega augnsjúkdóma, brýnar lýtalækningar, bæklunarlækningar barna og tannréttingar vegna meiri háttar galla eða alvarlegra tilefna.``
En síðan segir í 4. gr., virðulegur forseti:
,,Þegar um er að ræða ferðir sjúklinga til tannréttinga sem hvorki geta talist vera vegna meiri háttar galla eða alvarlegs tilefnis, sbr. 1. gr., taka sjúkratryggingar þó þátt í ferðakostnaði samkvæmt reglum þessum með eftirfarandi skilyrðum.``
Ég fæ ekki betur sé en að þessar reglur kveði á um skýlausan rétt sjúklings til að fá ferðakostnað vegna tannréttinga endurgreiddan að hluta óháð því hvort Tryggingastofnun ríkisins tekur þátt í kostnaði við meðferð eða ekki. Reglurnar um ferðakostnað eru með öðrum orðum þannig að þær binda það ekki sem skilyrði að kostnaðarhlutdeild skuli koma til. Það er ekki skilyrði að Tryggingastofnun taki þátt í kostnaði við meðferð. Ég hlýt því að spyrja, virðulegur forseti: Hvaða reglur gilda um þetta efni? Gilda reglur sem ráðherra setti í febrúar 1991 eða einhverjar aðrar reglur og þá hvaða reglur? Og spurning mín er þessi:
,,Eftir hvaða reglum er farið um þátttöku Tryggingastofnunar ríkisins í kostnaði við ferðir sjúklings til tannréttinga?``