[13:37]
Flm. (Guðmundur Hallvarðsson) :
Virðulegi forseti. Ég legg hér fyrir þingið till. til þál. um afnám tvísköttunar af lífeyrisgreiðslum, en meðflm. að þessari þáltill. eru Sólveig Pétursdóttir og Vilhjálmur Egilsson.
Þetta er í þriðja sinn sem ég legg þetta fyrir Alþingi, hæstv. forseti, og vonast nú til þess að þetta mál nái fram að ganga en einhverra hluta vegna hefur þetta mikilsverða mál sofnað í nefnd. Tillagan hljóðar svo:
,,Alþingi ályktar að fela fjármálaráðherra að leggja fyrir Alþingi frv. til laga um breytingu á lögum nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, sem leiði til afnáms tvísköttunar af lífeyrisgreiðslum og jafnræðis í skattalegri meðferð vaxtahluta lífeyrisins.``
Í greinargerðinni kemur fram að þegar staðgreiðslu skatta var komið á var um leið tekin upp tvísköttun lífeyrisgreiðslna. Þær höfðu áður verið undanþegnar tekjuskatti. Eftir breytinguna var tekjuskattur lagður á þær tekjur sem launþegi greiddi sem iðgjald í lífeyrissjóð, þ.e. 4%, og síðan er lífeyririnn skattlagður á nýjan leik þegar hann er greiddur út. Eins kom upp skattaleg mismunun hvað varðar ávöxtun launþegahluta lífeyrisiðgjaldsins þar sem tekinn er tekjuskattur af lífeyrisgreiðslunum á sama tíma og ávöxtun annars sparifjár er skattfrjáls. Hér er um óviðunandi ástand að ræða. Tvísköttun tekna af þessu tagi er óþolandi og sömuleiðis mismunun í skattlagningu fjármagnstekna með þeim hætti sem hér er bent á.
Það skal áréttað að hér er eingöngu farið fram á breytta skattalega meðferð iðgjaldshluta launþega í lífeyrissjóði.
Og enn vil ég minna á það að á 113. löggjafarþingi var samþykkt tillaga frá Guðmundi H. Garðarssyni svohljóðandi:
,,Alþingi ályktar að fela fjmrh. að gera könnun á skattalegri meðferð lífeyrissparnaðar og undirbúa nauðsynlegar lagabreytingar til að slíkur sparnaður njóti ekki lakari kjara en annar sparnaður í landinu.``
Eflaust kunna menn á því skil hvers vegna þessi ályktun hefur ekki náð fram að ganga og hvers vegna þurfi nú enn að vera að flytja þetta mál hér. Ég vænti þess að þeir sem hafa setið á stóli fjmrh. frá þessum tíma kunni á þessu einhver skil. En í greinargerð með þáltill. Guðmundar H. Garðarssonar er vakin athygli á margsköttun iðgjalda sjóðfélaga til lífeyrissjóðanna. Iðgjaldið er skattlagt sem tekjur þegar launþeginn vinnur til þeirra, í annað skiptið þegar lífeyrir er greiddur til sjóðfélaga og síðan má segja að þessar tekjur séu skattlagðar í þriðja sinn þegar þær valda skerðingu á tekjutryggingu frá Tryggingastofnun ríkisins.
Virðulegi forseti. Það má margt um þessa þáltill. segja og mikið um hana fjalla og ég hef heyrt það að jafnvel verkalýðshreyfingin hafi haft á orði að það væri kannski eðlilegt að taka þennan kaleik frá alþingismönnum vegna þess að það væri umhugsunarefni hvort þetta stæðist Mannréttindadómstólinn í Haag ef þetta mál yrði kært þangað vegna þess að tvísköttun stenst ekki, getur engin lög staðist og þá tvísköttun fer fram, þá er það svo í hæsta lagi óeðlilegt að það er vandséð hvar slík skattaleg meðferð fyrirfinnst annars staðar en hér á Íslandi.
Í annan stað ræða menn jafnvel um að það sé eðlilegt að í næstu kjarasamningum geri verkalýðshreyfingin með sér þannig samkomulag um iðgjaldagreiðslur í lífeyrissjóðina að það verði atvinnurekandinn sem borgi 10%, þ.e. 6% sem vinnuveitandi greiðir í dag að viðbættum 4% sem launþeginn sjálfur greiðir nú. Það er í sjálfu sér athyglisverð málamiðlun í þessu en ég tel hins vegar þar sem þetta snertir löggjafann þá sé eðlilegt að hann taki á þessu máli hér og ég veit að þingheimur vill leysa þetta mál svo óréttlátur sem skattur þessi er.
Flm. (Guðmundur Hallvarðsson) :
Virðulegi forseti. Ég legg hér fyrir þingið till. til þál. um afnám tvísköttunar af lífeyrisgreiðslum, en meðflm. að þessari þáltill. eru Sólveig Pétursdóttir og Vilhjálmur Egilsson.
Þetta er í þriðja sinn sem ég legg þetta fyrir Alþingi, hæstv. forseti, og vonast nú til þess að þetta mál nái fram að ganga en einhverra hluta vegna hefur þetta mikilsverða mál sofnað í nefnd. Tillagan hljóðar svo:
,,Alþingi ályktar að fela fjármálaráðherra að leggja fyrir Alþingi frv. til laga um breytingu á lögum nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, sem leiði til afnáms tvísköttunar af lífeyrisgreiðslum og jafnræðis í skattalegri meðferð vaxtahluta lífeyrisins.``
Í greinargerðinni kemur fram að þegar staðgreiðslu skatta var komið á var um leið tekin upp tvísköttun lífeyrisgreiðslna. Þær höfðu áður verið undanþegnar tekjuskatti. Eftir breytinguna var tekjuskattur lagður á þær tekjur sem launþegi greiddi sem iðgjald í lífeyrissjóð, þ.e. 4%, og síðan er lífeyririnn skattlagður á nýjan leik þegar hann er greiddur út. Eins kom upp skattaleg mismunun hvað varðar ávöxtun launþegahluta lífeyrisiðgjaldsins þar sem tekinn er tekjuskattur af lífeyrisgreiðslunum á sama tíma og ávöxtun annars sparifjár er skattfrjáls. Hér er um óviðunandi ástand að ræða. Tvísköttun tekna af þessu tagi er óþolandi og sömuleiðis mismunun í skattlagningu fjármagnstekna með þeim hætti sem hér er bent á.
Það skal áréttað að hér er eingöngu farið fram á breytta skattalega meðferð iðgjaldshluta launþega í lífeyrissjóði.
Og enn vil ég minna á það að á 113. löggjafarþingi var samþykkt tillaga frá Guðmundi H. Garðarssyni svohljóðandi:
,,Alþingi ályktar að fela fjmrh. að gera könnun á skattalegri meðferð lífeyrissparnaðar og undirbúa nauðsynlegar lagabreytingar til að slíkur sparnaður njóti ekki lakari kjara en annar sparnaður í landinu.``
Eflaust kunna menn á því skil hvers vegna þessi ályktun hefur ekki náð fram að ganga og hvers vegna þurfi nú enn að vera að flytja þetta mál hér. Ég vænti þess að þeir sem hafa setið á stóli fjmrh. frá þessum tíma kunni á þessu einhver skil. En í greinargerð með þáltill. Guðmundar H. Garðarssonar er vakin athygli á margsköttun iðgjalda sjóðfélaga til lífeyrissjóðanna. Iðgjaldið er skattlagt sem tekjur þegar launþeginn vinnur til þeirra, í annað skiptið þegar lífeyrir er greiddur til sjóðfélaga og síðan má segja að þessar tekjur séu skattlagðar í þriðja sinn þegar þær valda skerðingu á tekjutryggingu frá Tryggingastofnun ríkisins.
Virðulegi forseti. Það má margt um þessa þáltill. segja og mikið um hana fjalla og ég hef heyrt það að jafnvel verkalýðshreyfingin hafi haft á orði að það væri kannski eðlilegt að taka þennan kaleik frá alþingismönnum vegna þess að það væri umhugsunarefni hvort þetta stæðist Mannréttindadómstólinn í Haag ef þetta mál yrði kært þangað vegna þess að tvísköttun stenst ekki, getur engin lög staðist og þá tvísköttun fer fram, þá er það svo í hæsta lagi óeðlilegt að það er vandséð hvar slík skattaleg meðferð fyrirfinnst annars staðar en hér á Íslandi.
Í annan stað ræða menn jafnvel um að það sé eðlilegt að í næstu kjarasamningum geri verkalýðshreyfingin með sér þannig samkomulag um iðgjaldagreiðslur í lífeyrissjóðina að það verði atvinnurekandinn sem borgi 10%, þ.e. 6% sem vinnuveitandi greiðir í dag að viðbættum 4% sem launþeginn sjálfur greiðir nú. Það er í sjálfu sér athyglisverð málamiðlun í þessu en ég tel hins vegar þar sem þetta snertir löggjafann þá sé eðlilegt að hann taki á þessu máli hér og ég veit að þingheimur vill leysa þetta mál svo óréttlátur sem skattur þessi er.