[15:45]
Árni M. Mathiesen :
Hæstv. forseti. Hvað eftir annað eru ástæðulausar brottvikningar starfsmanna Ríkisútvarpsins vegna skoðana þeirra ástæða umræðna hér á Alþingi. Og ég spyr sjálfan mig að því: Hvernig stendur á þessu? Hv. þm. Svavar Gestsson segir: Einelti Sjálfstfl. Þetta er auðvitað skýring sem er bæði einföld og út í hött. En það þarf hins vegar fyrrv. hæstv. menntmrh. til þess að koma fram með svona skýringar og kannski eru það á einhvern hátt bendingar um það hvernig hann starfaði þegar hann var í ráðuneytinu.
En er ekki skýringarinnar að leita einhvers staðar innan Ríkisútvarpsins sjálfs? Er ekki einhver brestur í þeim grunni sem Ríkisútvarpið byggir á? Eða hvernig skyldi standa á því að Ríkisútvarpið sjálft og jafnvel allur almenningur, alla vega stór hluti hv. þingmanna, er svo upptekinn af því að tala alltaf um hlutleysi Ríkisútvarpsins? Er það kannski vegna þeirrar yfirgnæfandi stöðu sem ríkisfjölmiðlarnir hafa á hinum litla innlenda fjölmiðlamarkaði? Er kannski ástæðunnar að leita þar? Ættum við kannski að skoða það nánar? Væri staðan kannski önnur ef aðrir fjölmiðlar væru álíka sterkir og væru eitthvert mótvægi við Ríkisútvarpið? Eigum við kannski að endurskoða það hvort það sé nauðsynlegt að Ríkisútvarpið reki tvær útvarpsrásir og reki tvær fréttastofur? Það eru full rök fyrir því að ríkisútvarp sé rekið á menningarforsendum. En eru forsendur fyrir því að ríkið reki fjölmiðil sem er yfirgnæfandi á okkar litla, innlenda fjölmiðlamarkaði? Værum við ekki laus við þetta vandamál að fólk sé sífellt að velta sér upp úr hlutleysi Ríkisútvarpsins ef það væru fleiri sem væru á þessum markaði, það væru fleiri skoðanir sem kæmust að en ekki þessi yfirþyrmandi ríkisfjölmiðill sem við erum sífellt að ræða um?
Árni M. Mathiesen :
Hæstv. forseti. Hvað eftir annað eru ástæðulausar brottvikningar starfsmanna Ríkisútvarpsins vegna skoðana þeirra ástæða umræðna hér á Alþingi. Og ég spyr sjálfan mig að því: Hvernig stendur á þessu? Hv. þm. Svavar Gestsson segir: Einelti Sjálfstfl. Þetta er auðvitað skýring sem er bæði einföld og út í hött. En það þarf hins vegar fyrrv. hæstv. menntmrh. til þess að koma fram með svona skýringar og kannski eru það á einhvern hátt bendingar um það hvernig hann starfaði þegar hann var í ráðuneytinu.
En er ekki skýringarinnar að leita einhvers staðar innan Ríkisútvarpsins sjálfs? Er ekki einhver brestur í þeim grunni sem Ríkisútvarpið byggir á? Eða hvernig skyldi standa á því að Ríkisútvarpið sjálft og jafnvel allur almenningur, alla vega stór hluti hv. þingmanna, er svo upptekinn af því að tala alltaf um hlutleysi Ríkisútvarpsins? Er það kannski vegna þeirrar yfirgnæfandi stöðu sem ríkisfjölmiðlarnir hafa á hinum litla innlenda fjölmiðlamarkaði? Er kannski ástæðunnar að leita þar? Ættum við kannski að skoða það nánar? Væri staðan kannski önnur ef aðrir fjölmiðlar væru álíka sterkir og væru eitthvert mótvægi við Ríkisútvarpið? Eigum við kannski að endurskoða það hvort það sé nauðsynlegt að Ríkisútvarpið reki tvær útvarpsrásir og reki tvær fréttastofur? Það eru full rök fyrir því að ríkisútvarp sé rekið á menningarforsendum. En eru forsendur fyrir því að ríkið reki fjölmiðil sem er yfirgnæfandi á okkar litla, innlenda fjölmiðlamarkaði? Værum við ekki laus við þetta vandamál að fólk sé sífellt að velta sér upp úr hlutleysi Ríkisútvarpsins ef það væru fleiri sem væru á þessum markaði, það væru fleiri skoðanir sem kæmust að en ekki þessi yfirþyrmandi ríkisfjölmiðill sem við erum sífellt að ræða um?