[14:50]
Pétur Bjarnason (andsvar) :
Virðulegi forseti. Vegna ummæla hæstv. menntmrh. um 18. gr. og samráð við starfslið skóla, kennara og skólastjóra, þá er það ekki vegna þess að ég treysti ekki einstökum sveitarstjórnum. Það er ekki um það að ræða heldur hefur reynslan sýnt okkur að ef þeir sem eiga að starfa við þær aðstæður sem verið er að skapa eru ekki hafðir með í ráðum þá eru eilíf vandræði fram undan. Þetta hefur oft á tíðum orðið okkur miklu dýrara en ef við hefðum haft samráð við þá aðila sem eiga að starfa þarna. Auk þess er þarna um að ræða sérmenntað fólk sem veit hvaða kröfur verður að gera til þeirrar aðstöðu sem er verið að byggja. Þess vegna tel ég mjög þýðingarmikið að sett verði í allan þennan kafla ákvæði um samráð kennara og skólastjóra. Það er ekki um að ræða vantraust heldur bara að reynsla sögunnar sýnir okkur að þetta er mjög æskilegt og reyndar nauðsynlegt.
Hæstv. ráðherra talaði um að ég vantreysti skólanefndum. Þar er því sama til að svara. Það eru engar sérstakar skólanefndir eða persónur í skólanefndum sem ég vantreysti til að gera þetta. Það sem ég er að gagnrýna er að skólanefndum er með þessu falið gífurlega mikið faglegt hlutverk án þess að nokkur ákvæði séu um faglega þekkingu þeirra til þess að annast það hlutverk sem verið er að fela þeim. Það er þetta sem ég gagnrýni, að það þarf að vera samræmi í hlutunum og til þess að skólanefndir geti axlað þessa miklu ábyrgð verður líka að gera kröfur til að þær standi undir þeim verkum.