[23:21]
Jóhannes Geir Sigurgeirsson (andsvar) :
Virðulegur forseti. Ég hlýt að spyrja, eins og ég kallaði fram í við hæstv. fjmrh. áðan: Trúir þingmaðurinn sjálfur því sem hann er að segja? ( KÁ: Það eru að koma kosningar.) Og við stöndum einfaldlega frammi fyrir því og hv. þm. hlustaði m.a. þarna í nefndinni á áhyggjur fulltrúa Seðlabanka og embættismanna fjmrn. af þessari þróun. Og þeir hafa af því verulegar áhyggjur. ( GÁS: Þetta er bara rangt.) Hv. þm. segir að þetta sé rangt. ( GÁS: Það er engin hætta á vaxtasprengju, það er margítrekað.) Hv. þm., nú vil ég benda á að það sem ég var að ræða um, er þróunin varðandi fjármögnun ríkissjóðs sem menn hefðu stórar áhyggjur af. Ég nefndi ekki vaxtasprengju í mínu máli hér einu orði. En sammerkt höfðu þessir aðilar áhyggjur af því hvernig færi með fjármögnun ríkissjóðs.
Það hlýtur að vera áhyggjuefni, eins og fram kemur í þeim töflum sem við höfum fengið hér frá Seðlabankanum í dag, að þau einu bréf sem ríkissjóður selur orðið eru þriggja mánaða víxlar og ECU-bréfin. Það getur vel verið að hv. þm. finnist bara allt í lagi að fjármögnun ríkissjóðs færist alfarið yfir í þessa þætti. En það er ekki æskilegt, m.a. vegna þess að sú fjármögnun er þess eðlis að hún er ekki æskileg fyrir aðila eins og lífeyrissjóðina, sem eðli máls samkvæmt þurfa á langtímafjármögnun að halda og munu þá fara á erlendan markað. Og ég verð bara að segja það, virðulegur forseti, að ég hef áhyggjur af því ef þessi þróun verður með þeim hraða sem hv. þm. segir að sé æskileg. Og þar greinir okkur á varðandi skoðanir á þessu máli.
Lánsfjárlög 1995
65. fundur
Þriðjudaginn 20. desember 1994, kl. 23:21:17 (2978)