[18:31]
Ólafur Ragnar Grímsson (um fundarstjórn) :
Virðulegi forseti. Það er út af fyrir sig rétt hjá hæstv. forsrh. að þingmenn fjalla iðulega um mál sem snerta þá sjálfa. Við setjum hér t.d. lög um tekjuskatt og eignarskatt sem fjallar um okkur sjálf. Ég held hins vegar að það mál sem við erum hér að fjalla um sé allt annars eðlis. Hér er um að ræða kæru til fjölþjóðlegs yfirvalds og um stöðu þingmanna gagnvart slíkri kæru.
Ég vil varpa hér öðrum þætti inn í þessa umræðu og hann er sá að þegar alþjóðleg stofnun eins og Eftirlitsstofnunin fær kæru frá framkvæmdastjóra samtaka eins og Verslunarráðs og framkvæmdastjórinn er jafnframt formaður efh.- og viðskn. Alþingis, eða varaformaður, þá segir það sig sjálft að kæra sem er undirrituð af slíkum einstaklingi hlýtur að hafa meira vægi hjá hinni alþjóðlegu eftirlitsstofnun. Þegar þingmaður undirritar kæru til alþjóðlegrar eftirlitsstofnunar, þó hann geri það í nafni annarra aðila en Alþingis, þá hlýtur það eðli málsins samkvæmt, samkvæmt eðlilegum vinnureglum og umræðuaðferðum hjá alþjóðlegum stofnunum að hafa meira vægi. Þess vegna er þingið að gefa kæru framkvæmdastjóra Verslunarráðs sérstakt vægi með því að hann sé að láta til sín taka á þeim vettvangi í málum sem hann hefur sjálfur verið forustumaður í hér á þinginu. Og hvað sem líður almennum reglum um vanhæfi stjórnsýslunnar þá held ég að þetta tilvik sýni okkur að það við þurfum a.m.k. að gæta okkar hvernig við komum fram gagnvart þeim fjölþjóðlegu eftirlitsstofnunum og dómstofnunum sem Ísland á aðild að. Það er a.m.k. alveg skýr og afmarkaður grundvöllur sem við getum skoðað út af fyrir sig án þess að þurfa að blanda inn í það umfjöllun um almenna löggjöf hér innan lands. Ég vil þess vegna vekja athygli forseta þingsins á því að þegar forseti úrskurðar í þessu máli þá ber forseta að hafa það í huga að hér er verið að fjalla um kæru og löggjöf henni tengda sem var gerð til fjölþjóðlegrar eftirlitsstofnunar sem Ísland er aðili að og þar hlýtur að eiga annað við heldur en ef um almenna hagsmunaárekstra hér innan lands er að ræða.