[13:37]
Guðmundur Árni Stefánsson :
Virðulegi forseti. Eins og ég gat um í ræðu minni áðan lúta þessi álitamál ekki að því hvort umræddur samningur brjóti í bága við stjórnarskrá eður ei, heldur hitt að það er sannfæring þessa umrædda hæstv. ráðherra að svo sé og um það snýst málið. Í huga hans og í sannfæringu hans gerir samningurinn það og í því ljósi hlýtur hann sem slíkur með stjórnvaldsaðgerðum sínum og stjórnarathöfnum að brjóta klárlega gegn þeirri grein stjórnarskipunarlaga sem ég vitnaði til þar sem hann framkvæmir sjálfur eða fyrirskipar framkvæmd á eða lætur viðgangast að framkvæmt sé nokkuð það er fer í bága við stjórnarskrá. Við erum auðvitað að ræða um grundvallaratriði í störfum þingmanna og þar með ráðherra, nefnilega að það
er sannfæringin ein og drengskaparheitið við stjórnarskrána sem ræður því hvernig menn fara fram í störfum sínum. Þegar hæstv. ráðherra lætur það sjálfur í ljósi að hann sé með eigin gjörðum að brjóta gegn þessari sannfæringu sinni og þar með stjórnarskránni hljóta menn auðvitað að staldra við og það er í því ljósi sem ég leita eftir afstöðu forsrh.
Hinu er ég kristalklár á að menn verða seint á eitt sáttir um það hvort þessi samningur brjóti í bága við stjórnarskrá. Ég er hæstv. forsrh. sammála um það efnislega að svo sé ekki, en það er afstaða hæstv. félmrh. sem gerbreytir auðvitað eðli málsins og þar með hæfi hans til þess að gegna þessum sömu ráðherrastörfum. Um það snýst málið.