Ólafur Örn Haraldsson (andsvar):
Virðulegi forseti. Ég vil taka undir mörg orð síðasta hv. ræðumanns. Fari svo að allshn. treysti sér til þess að ganga lengra í þá átt sem ég ræddi um áðan, þó ég vilji ekki telja það allt upp sem kom hér fram áðan, og veita enn frekari réttindi, þá mun ég styðja það.
Þó ég styðji full réttindi samkynhneigðra og fagnaði því mest ef þau næðust núna strax þá tel ég hins vegar að það sé betra að ná sátt um þetta frv. en efna til deilna sem gætu borið málið af vegi. Ég ítreka það að ég er tilbúinn til að styðja þá sem ganga vilja lengra á þessu stigi. En ég tel að í þjóðfélaginu og hér á þinginu þurfi að skoða mjög rækilega áður en það er gert hvort mál þurfi að þroskast áður en slíkar ákvarðanir eru teknar til þess að stefna ekki jafnágætu máli og jafnmiklu framfaraskrefi og hæstv. dómsmrh. hefur lagt hérna fram í hættu.