Fyrirspyrjandi (Rannveig Guðmundsdóttir):
Virðulegi forseti. Ég þakka ráðherra þetta svar og ég skil hann svo að það eigi að fjölga viðmiðunarstundum og það verði tekið til athugunar hvort það eigi að kveða nánar á um þessi fræði í aðalnámskrá. Ég tel að það sé mjög mikilvægt.
Ég vil einnig nefna það af því að ég var að tala um fræðslu í skólunum að það var að mínu mati lítil þúfa sem veltir væntanlega stóru hlassi þegar ráðherrann veitti þremur milljónum í jafningjafræðsluna. Ég tel að það sé verkefni sem eigi sannarlega eftir að skila sér eins og öll fræðsla. Ég tek undir það að fræðslan þarf ekki endilega að vera þetta verkefni Lions Quest. Það gæti verið annað gott verkefni. Aðalmálið er að lögfesta það að í öllum skólum sé tekið á þessu máli og það sé ekki geðþóttavald skólanna eða geðþóttavald kennara. Það sem skiptir máli með Lions Quest er að það er ætlast til að kennararnir fari á sérstakt námskeið til að læra að kenna það. Ég vil líka vekja athygli á því að þau sveitarfélög sem hafa lagt fjármagn í þetta hafa gert það varðandi ákveðinn aldurshóp, 7. og 8. bekk. En markhópurinn sem Lions Quest miðar við er 4.--6. bekkur eða sem sagt aldurinn 10--12, 13 ára. Og það hef ég heyrt á fundum þar sem ég hef verið með foreldrum að það þykir mjög brýnt að byrja þessa fræðslu snemma.
Það vill svo til að mér hefur borist úttekt á slíku upplýsingaprógrammi, norrænu. Þar er fjallað um Lions Quest verkefnið og það er einmitt vakin athygli á eðli þess, m.a. að kennarar læra að kenna það, að það er mjög fjölbreytt og það byggir á sjálfsstyrkingu nemendanna sjálfra og að það tekur á þeim þáttum sem auka og stuðla að getu þeirra til að takast sjálfum á við vandamál. Það kemur einmitt fram í þessari norrænu úttekt að það hafa verið gerðar miklar lagfæringar frá upprunalegu prógrammi eða kennsluefni Lions Quest og að það hefur verið aðlagað betur að menningu hvers lands til að gera það auðveldara og betra í framsetningu í skólunum. Þar kemur einnig fram að bestu þættir þess, þrátt fyrir galla sem e.t.v. kunna í því að finnast, eru hvað breiddin í starfseminni er mikil og að kennslan verður mjög fjölbreytt og nær þar með betur til þessa unga hóps.
Ég fagna því að ef ráðherra ætlar að taka af alvöru á þessum málum og hvet hann eindregið til að gera það sem hann getur til þess að fræðsla um fíkniefnamál fari inn í hvern einasta grunnskóla og helst neðar, helst a.m.k. niður í 6. bekk.