[15:52]
Frsm. félmn. (Kristín Ástgeirsdóttir):
Hæstv. forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti félmn. um frv. til laga um breytingu á sveitarstjórnarlögum nr. 8/1986, með síðari breytingum. Hér er á ferðinni lítið mál en merkilegt sem skiptir framtíðina nokkru.
Í því frv. sem félmn. hefur fjallað um er lagt til að Sléttuhreppur í Norður-Ísafjarðarsýslu verði sameinaður Ísafjarðarkaupstað en hreppurinn fór í eyði á sjötta áratugnum. Þar eru allnokkur hús og fólk kemur þangað að sumarlagi til að njóta fagurrar náttúru og svæðið er einnig að verða vinsæll ferðamannastaður annarra en þeirra sem eiga ættir að rekja til Sléttuhrepps. Því er mjög brýnt að hægt sé að koma lögum yfir þetta svæði, hægt sé að skipuleggja þar og koma þjónustu við ferðamenn í eitthvert form.
Hlutaðeigandi aðilar, þ.e. Ísafjarðarkaupstaður og héraðsnefnd Ísafjarðarsýslu og Landeigendafélag Sléttu- og Grunnavíkurhrepps, fengu málið til umsagnar og allir eru sammála því að þetta gerði gert. Hér er gengið út frá Ísafjarðarkaupstað, en svo sem kunnugt er, þá er búið að samþykkja sameiningu sex sveitarfélaga á svæðinu þannig að í framtíðinni mun Sléttuhreppur tilheyra miklu stærra sveitarfélagi við Ísafjarðardjúp og reyndar á stærri hluta Norður-Ísafjarðarsýslu.
Vegna þess hvers eðlis málið er, þá er kannski vert að minnast þess að við erum að ræða um eitthvert harðbýlasta svæði landsins þar sem fólk þraukaði við erfið kjör öldum saman. Þarna var m.a. prestur á 18. öld, Snorri á Húsafelli. Það eru til allnokkrar lýsingar á hans lífi þegar hann var prestur í Aðalvík og af þeirri lýsingu má sjá hversu óskaplega erfitt líf fólks var þarna sem hafði litla landkosti en lifði auðvitað fyrst og fremst á því sem sjórinn og fuglalífið gaf. Enda fór svo að um leið og aðrir möguleikar opnuðust, flutti fólk í burtu. En það breytir ekki því að þarna er ákaflega fagurt og hreppurinn gefur mikla möguleika í ferðaþjónustu að sumri til og því er verið að leggja til þessa breytingu þannig að hægt verði að skipuleggja framtíð svæðisins.