[19:05]
Iðnaðarráðherra (Finnur Ingólfsson):
Herra forseti. Það voru nokkrar spurningar sem hv. þm. Hjörleifur Guttormsson beindi til mín við síðari umræðuna. Fyrst um afgangsorkuna. Það er alveg hárrétt hjá hv. þm. að við þennan samning þrengist um umframorkuna, það er ekki nokkur vafi og þýðir ekkert að berja hausnum við steininn í þeim efnum. Það eyðist auðvitað sem af er tekið. Hins vegar verður staðið við þá samninga sem í gildi eru. (Gripið fram í.) Auðvitað, þá verður það gert.
Í öðru lagi samningarnir við Reykjavíkurborg. Eins og ég gat um þá hefur ekki verið samið við Reykjavíkurborg um Nesjavelli. Þeir samningar eru hins vegar í gangi og hafa verið nú um nokkra hríð milli Hitaveitu Reykjavíkur og Landsvirkjunar um hugsanleg orkukaup og það kemur ekki til kasta iðnrh. í þessum efnum fyrr en ljóst er að samningur liggur fyrir um starfsheimildir.
Í þriðja lagi um markaðsskrifstofuna. Eins og kom fram þá mun Ísal endurgreiða kostnaðinn við umhverfismatið í Straumsvík. Hvað varðar Hvalfjörðinn og Grundartangann, þá eins og ég sagði fyrr, er áætlaður kostnaður í kringum 4,7 millj. kr. Það eru engar skuldbindingar af hálfu markaðsskrifstofunnar að fá það endurgreitt hjá þessu bandaríska fyrirtæki. Komi til þess að það fari af stað með byggingu án þess að það náist samningar við það, þá hefði ég litið svo á og það er litið svo á af stjórn markaðsskrifstofunnar að það sé fjárfesting til framtíðar litið. Komi aðrir fjárfestar þá munu þeir að sjálfsögðu þurfa að greiða kostnað af því umhverfismati sem þá liggur fyrir. Hvort sem það verður nú eða síðar þá mun markaðsskrifstofan fá þetta gjald endurgreitt frá öðrum aðilum. Komi hins vegar til þess að þarna verði aldrei byggð nein stóriðja eða sú atvinnustarfsemi sem þarf á umhverfismati að halda þá má búast við að þetta verði útgjöld fyrir markaðsskrifstofuna. En auðvitað vonast ég til þess að þarna muni í framtíðinni rísa orkufrekur iðnaður vegna þess að ég tel að þetta svæði sé gríðarlega vel í stakk búið til þeirra hluta.
Það er nú ekki svo að markaðsskrifstofan sé að stíga þau skref núna í fyrsta skipti að vera með slíkar rannsóknir og kosta slíkar rannsóknir. Það er nefnilega þannig að í gangi hafa verið í mjög langan tíma rannsóknir á Reyðarfirði, það veit ég að hv. þm. þekkir, á vegum markaðsskrifstofunnar og kostaðar af markaðsskrifstofunni, veðurathuganir í tengslum við byggingu kísilmálmverksmiðju á Reyðarfirði. Þetta eru rannsóknir sem hafa algerlega verið kostaðar af markaðsskrifstofunni í þeim tilgangi að afla upplýsinga komi til þess að í slíkar stóriðjuframkvæmdir verði ráðist á þessum stað og þetta er í raun og veru eins og ég sagði með Hvalfjörðinn að nokkru leyti fjárfesting í framtíðinni, vera betur í stakk búnir þegar svona verkefni koma upp að geta svarað þeim aðilum sem þarna sýna áhuga.
Varðandi skattamálin sem var fjórða atriðið sem hv. þm. gekk eftir frekari svörum við. (HG: Kísilmálmvinnsla.) Já, það kemur síðar, hv. þm. Varðandi framleiðslugjaldið, eins og samningurinn liggur fyrir í þinginu og allir geta séð, þá er það rétt að framleiðslugjaldið lækkar úr 20 niður í 10 dollara fyrir tonnið. Hins vegar breytist samningurinn þannig árið 2004 að það dregst ekki beint frá tekjuskatti heldur fer inn í rekstrarkostnað fyrirtækisins svo að það kemur út á eitt.
Í fimmta lagi gekk hv. þm. eftir frekari og skýrari svörum um Atlantsálshópinn. Ákveðið var að hætta þeim viðræðum þrátt fyrir að fyrir lægi samningur sem var svo til fullmótaður en óundirritaður vegna þess að þeir aðilar sem stóðu að honum voru ekki tilbúnir til að taka áhættuna, sem þá var til staðar, af því að ganga til samninga, hvorki Íslendingar né fulltrúar þeirra erlendu aðila sem áhuga höfðu fyrir að fjárfesta. Ég lít svo á að við séum að öllu leyti óbundnir af þeim samningi þrátt fyrir að talað hafi verið um að menn mundu dusta rykið af honum og meta stöðuna upp á nýtt sl. haust. Það var ekki gert, en eins og ég sagði áðan voru hugmyndir uppi um að menn dustuðu rykið af samningnum í upphafi nýs árs og mætu stöðuna upp á nýtt.
Það er alveg ljóst að með þessum samningi við Ísal og þeirri orkusölu sem þangað fer hafa allar forsendur gerbreyst.
Kísilmálmvinnsla er það eitt af mörgum verkefnum sem hefur verið til umfjöllunar sem möguleiki í orkufrekum iðnaði. Engar ákvarðanir hafa verið teknar í þeim efnum, hvorki að ráðast í slíka fjárfestingu eða einhverjir ákveðnir fjárfestar séu þar til staðar og því síður hefur nokkur ákvörðun verið tekin um hvar slík staðsetning skuli vera.