Félagsmálaráðherra (Páll Pétursson):
Herra forseti. Það er rétt að hafa í huga að þau meðferðarúrræði sem við beitum í þeim tilfellum sem hér um ræðir eru mótuð af hv. fyrirspyrjanda í tíð hennar í félmrn. Hún þekkir þessi úrræði til hlítar og talar því af kunnugleik. Ég tel brýnt að bæta þau úrræði sem fyrir hendi eru og mun fela Barnaverndarstofu að gera tillögur um hvernig megi efla meðferðarúrræði fyrir fórnarlömb kynferðisofbeldis. Hluti þessara meðferðarúrræða er hins vegar á verksviði heilbr.- og trmrn., þ.e. barna- og unglingageðdeildin tilheyrir því ráðuneyti, og geðrænar lækningar og langtímameðferð sem getur komið til í framhaldi af þeim afbrotum sem hér um ræðir. Barnaverndarlögin eru í endurskoðun og ég tel að einboðið sé að huga að þeim þætti sem snýr að fórnarlömbum kynferðisofbeldis í þeirri endurskoðun. Ég tel að efla þurfi barnaverndarnefndirnar mjög. Barnaverndarnefndum hefur fækkað um helming frá því að barnaverndarlögin tóku gildi 1993 en það þarf enn að fækka þeim og efla þær með sameiningu á stærra svæði. Ég tel að það komi vel til greina að skilgreina í lögum lágmarksíbúatölu sem hver nefnd á að þjóna þannig að öflugar barnaverndarnefndir geti haft á að skipa sérhæfðu starfsliði.
Þær staðreyndir sem fram komu í skriflegu svari mínu fyrir fáum dögum eru ægilegar hvað varðar fjölda brota. Hér er um stóralvarlega glæpi að ræða. Þetta gengur næst morði að mínum dómi. Meginatriðið væri náttúrlega að reyna að koma í veg fyrir að glæpirnir séu framdir, reyna að hafa áhrif á þá sem hafa tilhneigingu til að fremja svona svívirðu og almenningsálitið verður að taka eindregna afstöðu gegn barnaníðingum og allir þurfa að vera meðvitaðir um að um stóralvarlega glæpi er að ræða.