[prenta uppsett í dálka] 72. fundur
Guðrún Helgadóttir:
Hæstv. forseti. Ég lýsi yfir eindregnum stuðningi við þetta frv. hv. 18. þm. Reykv. Þetta er auðvitað hárrétt og það er fáránlegt í sjálfu sér að þessi munur skuli vera á bótum til örorkulífeyrisþega og ellilífeyrisþega.
En erindi mitt í ræðustól er að spyrja hv. 16. þm. Reykv., Pétur Blöndal, sem er landskunnur fjármálamaður og sá maður sem hefur, ég vil segja, mikið vit á peningum og gildi þeirra. Ég heyrði ekki betur en að hv. þm. segði að örorkulífeyrsþegar væru gjarnan að koma sér upp húsnæði. Nú langar mig að spyrja: Hvernig í ósköpunum fer maður sem lifir á örorkubótum, jafnvel þó að hann njóti örorkulífeyris, tekjutryggingar og þeirra bóta sem til geta fallið, að því að koma sér upp húsnæði?
