Steingrímur J. Sigfússon:
Herra forseti. Ég kem hér fyrst og fremst til að lýsa megnustu óánægju minni með alla málsmeðferðina hvað varðar fjárveitingar eða niðurskurð fjárveitinga til sjúkrastofnana á landsbyggðinni. Það er ekki aðeins hæstv. heilbrrh. sem hér á sök, heldur ríkisstjórnin öll og stjórnarliðar sem samþykktu þessa aðferðafræði við afgreiðslu fjárlaga. Sjúkrastofnunum úti á landi er stillt upp við vegg. Þetta eru ófagleg vinnubrögð. Fyrst er ákveðinn niðurskurður síðan er farið að leita leiða til að framkvæma hann. Í þriðja lagi er síðan sagt við stofnanirnar: En þið megið ekki skerða þjónustuna. Þetta er ekki hægt. Þetta er öfug röð á hlutunum. Fyrst á að gera úttekt á stofnununum og síðan að ákvarða hver sparnaðurinn getur orðið í ljósi þess markmiðs að ekki eigi að skerða þjónustu. Og þó nú sé verið að reyna að lagfæra þetta með því að vinna í málinu og hafa samráð við heimamenn þá var þarna byrjað á öfugum enda og meira að segja þingmenn Norðurl. v. með sjálfan hæstv. félmrh. í broddi fylkingar hafa áttað sig á þessu og viðurkennt það.