Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Í fyrsta lagi tel ég mig ekki hafa fundið upp eilífðarvélina þó við búum til metanól með hjálp vetnis úr koldíoxíði eða kolmónoxíði sem er líka hægt að framleiða og minnka orkukostnaðinn enn frekar, heldur kæmi metanólið í staðinn fyrir bensín sem við brennum í dag. Við gætum notað þetta metanól á bíla okkar og þar með minnkað mengunina, þ.e. minnkað það að flytja inn orkugjafa sem menga í staðinn fyrir að nota þá mengun sem til er, breyta henni, breyta um form á henni. Svo er líka hugsanlegt að við gætum flutt út metanól þó að það sé kannski lengra fram í tímanum.
Önnur spurning var með minni áhættu. Það er ljóst þegar menn fara út í svona virkjun þá er hæpið að hvort tveggja klikki, bæði álverið og járnblendið. Ef álverið klikkar þá sitjum við jú uppi með sama magn af raforku til sölu og höfum ekki notendur en við erum þá með hitt sem við getum selt áfram. Þannig að ef við lítum á heildina þá töpum við ekki nema helmingnum af orkuframleiðslunni sem við erum að fara út í í staðinn fyrir að ef það er eitt sér þá mundum við tapa 100%.
Auk þess sem Elkem er í álframleiðslu og er þarna við hliðina og gæti hugsanlega haft áhuga á að grípa inn í og virkað sem eins konar bakhjarl, þó að það sé kannski langsóttara.
Varðandi skipti á kvótum þá er mengun alheimsfyrirbæri og ég hugsa að menn muni fyrr en síðar fara að hugsa eins og heimsborgarar, að það sé ekki rangt að fara út í það að skipta á kvótum. Það er eiginlega mjög skynsamlegt. Þar hafa Íslendingar heilmikið að bjóða því forfeður okkar hafa gengið svo nærri náttúrunni að við gætum stundað hér uppgræðslu í stórum stíl ef við fengjum til þess styrki frá öðrum þjóðum til að losa þau undan þessum kvótum.