Heilbrigðisráðherra (Ingibjörg Pálmadóttir):
Virðulegi forseti. Ég vil endurtaka þakkir mínar fyrir þessar umræður. Hv. þm. Ólafur Þ. Þórðarson sagði að við leystum ekki allan vanda með stofnanavist. Ég er alveg sammála hv. þm., við gerum það ekki. Aðalmarkmiðið er að koma í veg fyrir stofnanavist og það verður gert með eflingu heilsugæslunnar. Það skiptir miklu máli að strax í frumbernsku séu börn greind rétt og fái rétta meðferð alveg frá upphafi. Það er það mikilvægasta.
Hv. þm. Ásta R. Jóhannesdóttir kom inn á það áðan að það hafi orðið mikill sparnaður í heilbrigðismálum og þá á geðsviðinu. Ég vil minna á að barnageðsviðið hefur fengið alveg sérstakar aukafjárveitingar til að bæta við sig starfsfólki. Þar að auki höfum við ráðið sérstakan barnageðlækni til Akureyrar en það er ekki nóg vegna þess að okkur vantar fleiri barnageðlækna eins og hér hefur komið fram. Við bindum miklar vonir við að þrír barnageðlæknar eru í námi erlendis og ég vona svo sannarlega að þeir komi heim að námi loknu. Það er afar erfitt starf að vera barnageðlæknir því þetta eru þau erfiðustu viðfangsefni sem menn geta hugsað sér.
Hér hefur líka verið komið inn á hversu mikilvægt sé að styrkja fjölskylduna til að geta tekist á við vandann. Að hluta til gerum við það með breyttum reglum um umönnunarbætur og gerum þá foreldrum kleift að vera heima með barni sínu. Og varðandi vandamál eins og hv. þm. Margrét Frímannsdóttir benti á áðan varðandi sálfræðiþjónustu þá eru einmitt í sérstökum erfiðum tilvikum gerðar undantekningar og með breyttum reglum um umönnunarbætur eru þessum foreldrum tryggðar umönnunarbætur.
Hv. þm. Steingrímur Sigfússon kom víða við og hann talaði líka um niðurskurð og niðurskurð í heilbrigðisþjónustunni og að það verði að takast á um það við næstu fjárlagagerð. En hann gleymdi að geta þess að á sl. tveimur árum höfum við lagt 6 milljörðum meira til málaflokksins en árin þar á undan. Við erum því ekki að tala um niðurskurð en svo sannarlega gætum við nýtt meira fjármagn til heilbrigðismála. Hann talaði um fjöldauppsagnir lækna vegna lélegra launakjara. Ég kannast ekki við fjöldauppsagnir lækna en ég kannast við það að læknar eru mjög óánægðir með kjör sín víða. Og laun almennt á Íslandi eru lægri en hjá nágrannaþjóðunum. Það gildir það sama um lækna og aðra þjóðfélagsþegna. Það sem við eigum við að glíma í heilbrigðisþjónustunni er að við erum í bullandi samkeppni um okkar góðu sérfræðinga við nágrannalöndin. Vegna þess að við erum með einstaklega gott starfsfólk er sérstaklega litið til þess og því eru oft boðin kjör erlendis sem við getum alls ekki keppt við.
En að lokum vil ég segja það að forvarnirnar eru það sem skiptir öllu máli. Forvarnirnar eru númer eitt, tvö og þrjú. Og til forvarna leggjum við meira fjármagn í dag en við höfum nokkru sinni gert áður og það er mikilvægt að þetta fjármagn nýtist skynsamlega.