Rannveig Guðmundsdóttir (andsvar):
Virðulegi forseti. Ég ætla að leyfa mér að koma með athugasemd, reyndar jákvæða, í tilefni af ræðu hv. þm. Ég tek undir þörf á stjórnsýsludómstól eða slíkum aðila fyrir sveitarstjórnarstigið vegna þess að það er alveg ljóst að sveitarstjórnarráðuneytið getur ekkert nema úrskurðað og komið með tilmæli.
Ástæða þess að ég kem í ræðustól eru orð þingmannsins um reglugerðarvaldið. Á borðum þingmanna liggur mál nr. 75. Það er um breyting á lögum um brunatryggingar með síðari breytingum. Þetta er lagagrein um að húseigendur skuli árlega greiða umsýslugjald af brunabótamati húseignar til að standa undir kostnaði Fasteignamats ríkisins. Þetta er ekki ný grein. Þetta er ekki nýr skattur sem verið er að taka upp. Þetta er skattur sem hefur viðgengist frá árinu 1994. En það er verið að finna skatti lagastoð sem ákveðinn var með reglugerð. Þetta er ekkert nýtt.
Af og til fáum við frv. hingað inn þar sem bent er á að umboðsmaður Alþingis hafi gert athugasemd, eins og í þessu tilfelli.
,,Umboðsmaður Alþingis hefur vakið athygli viðskiptaráðherra á því að hann telji umsýslugjald samkvæmt lögum um brunatryggingar skatt í skilningi 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.``
Og hann gerir tillögu um það að þessari skattheimtu sé fundin lagastoð. Spyrja má því: Bregðast stjórnvöld fyrst og fremst við ábendingum og tilmælum umboðsmanns Alþingis og lagfæra það sem bent er á eða ná athugasemdir umboðsmannsins inn í stjórnsýsluna þannig að ráðherrar fari að skoða hvort í fleiri tilfellum sé skortur á lagastoð í reglugerðum? Við sem höfum setið árum saman í nefndum þingsins höfum oft fengið ábendingar um að reglugerðir gangi í raun lengra en þau lög sem viðkomandi nefndir áttu þátt í að setja. Ég held að það sé mjög mikilvægt að forseti Alþingis, hv. 1. þm. Reykn., beri þessar spurningar til ráðherranna: Hafa þeir notað þessar ábendingar til þess að skoða í víðara samhengi þær reglugerðir sem í þeirra ráðuneytum er að finna?