Landbúnaðarráðherra (Guðmundur Bjarnason) (andsvar):
Hæstv. forseti. Mig langar að minna á það aftur að þegar ég gegndi embætti heilbr.- og trmrh. beitti ég mér fyrir því að læknar í nokkrum heilsugæsluumdæmum, og reyndar ekki bara læknar heldur hjúkrunarfólk líka, fengju svokallaða staðaruppbót sem hefur leitt til þess að þau héruð eru enn í dag mönnuð, sem höfðu ekki verið mönnuð þá um langan tíma. Það er á norðausturhorninu, á Vestfjörðum og reyndar á suðurfjörðum Austfjarða, ef ég man rétt. Það kann að vera nokkurt áhyggjuefni í augnablikinu hvernig þau mál skipast þegar kveðinn hefur verið upp kjaradómur um laun og kjör þeirra ágætu starfsmanna. En það er önnur saga og kemur væntanlega upp síðar ef miklar breytingar verða. Þá gæti komið aftur upp sú staða að erfitt verði að manna svæðin. Hitt er ljóst að það hefur verið erfitt að manna sum svæði héraðsdýralæknanna og í ljósi þess eru þær breytingar gerðar eða fram lagðar og einnig vegna þess að við sitjum nú uppi með að hluta til tvöfalt kerfi, annars vegar héraðsdýralæknana og hins vegar hina sjálfstætt starfandi dýralækna. Það er auðvitað verið að reyna í þessu frv. að koma til móts við þau sjónarmið. Það var ekki síst kveikjan að þeirri ályktun sem kom fram á aðalfundi Dýralæknafélags Íslands, sem hv. þm. gat um í upphafi. Þetta eru því mál sem verður að skoða frekar í nefndinni, ekki hef ég á móti því, en þetta er sú niðurstaða sem við höfum komist að í tveimur nefndum sem hafa unnið að málinu ásamt fyrrverandi og núverandi yfirdýralækni sem báðir hafa þurft að glíma við þetta viðfangsefni.
Ég vil allra seinast segja að það er sjálfsagt og eðlilegt að hv. landbn. afli sér frekari upplýsinga um biðlaunamálið sem var hér til umræðu seinast og ég átti fá svör við.