[prenta uppsett í dálka] 92. fundur, 122. lþ.
Fjármálaráðherra (Friðrik Sophusson):
Virðulegi forseti. Ég tek það svo að hv. þm. sé að vekja athygli á mjög mikilvægu máli sem snertir hagsmuni aldraðra og það séu fyrst og fremst þeir hagsmunir sem hann hefur í huga. Ég vil enn fremur segja að það er á þann veg sem ríkisstjórnin hefur einnig litið á þetta mál þegar horft er nokkra áratugi fram í tímann. Það er rétt hjá hv. þm. að um 2030 verður aldurssamsetning íslensku þjóðarinnar svipuð aldurssamsetningu flestra vestrænna þjóða, Vestur-Evrópuþjóða.
Það þýðir að helmingi fleiri aldraðir, fullorðnir sem komnir eru á aldur til að taka eftirlaun verða að baki hvers sem er vinnandi. Þetta þýðir auðvitað að miklu meiri fjármunir munu renna til lífeyris fullorðins fólks á þeim árum og við höfum verið að vinna að breytingum hér til þess að koma í veg fyrir að slíkt muni leiða til stórkostlegra skattahækkana eða stórkostlegra ríkisútgjalda. (Forseti hringir.) Á fundi sem ég var á í síðustu viku, í Kalmar, þar sem fjármálaráðherrar 10 Norður-Evrópuþjóða hittust var einmitt litið á aðstæður Íslendinga sem sérstaklega góða í þessum efnum.
