Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Mikið er ég glaður að hæstv. utanrrh. skuli þó eiga sér þennan blómadraum um að hér þurfi ekki að vera erlendur her. Ég óska honum til hamingju með það og vona að við fáum að lifa það báðir að það rætist.
Nú er það svo, herra forseti, að ekki dugir lengur að draga fram gamlar ljósmyndir úr ljósmyndasafni Morgunblaðsins af rússneskum herflugvélum sem séu að ógna landinu en það var eins og kunnugt er gert með reglubundnu millibili um áratuga skeið. Þar með voru komin rökin fyrir því að hafa hér erlendan her og mikinn vígbúnað og vera í NATO. En þá er gripið til þess ráðs að hér séu nú hryðjuverkamenn og þeir gætu komið hér, nýtt Tyrkjarán gæti borið að, og það sé ekki gáfulegt að tala um að landið eigi að vera varnarlaust. Á því getur að sönnu, herra forseti, verið mikill munur að hér sé erlendur her í landinu og hinu að hér sé einhver öryggisgæsla. Ég gef mér að við myndum að sjálfsögðu halda uppi landhelgisgæslu, jafnvel efla hana. Ég gef mér að við myndum fara leiðir eins og sumar smáþjóðir sem ekki hafa her en láta lögreglu sína og sérsveitir í lögreglu halda uppi öryggisgæslu við flugvelli o.s.frv. Ég man ekki hvort það er Kostaríka eða eitthvert slíkt smáríki í Karabíahafinu sem hefur einmitt þá skipan mála á að það kýs að kalla öryggissveitir sínar en ekki her vegna þess að landsmenn vilja það ekki. En þeir segja: Þetta er öryggisgæsla okkar og hún er innan lögreglunnar.
Við gætum að sjálfsögðu gert þetta þannig. Auðvitað mundum við halda uppi löggæslu á Keflavíkurflugvelli. Ég hef ekki miklar áhyggjur af þeim þætti málsins. Vandamálið yrði ekki að koma í veg fyrir að einhverjir fáeinir ribbaldar gætu framið hér nýtt Tyrkjarán.
Auðvitað væri Ísland þá í einhverju samhengi með sín mál og mundi geta leitað samninga um viðurkenningu annarra þjóða á sinni stöðu. Auðvitað tæki þá eitt við af öðru. Spurningin er ekki um að hafa erlendan her og vera í NATO eða hafa landið algjörlega galopið og varnarlaust. Það eru langar leiðir þar á milli. Ég er ekkert viss um að við þyrftum að verða svo óskaplega ósammála, ég og hæstv. utanrrh., ef við gæfum okkur tíma til að ræða þetta einhvern tíma af viti, yfirvegað og málefnalega, ef menn væru ekki endalaust hoppandi ofan í eldgamlar skotgrafir um leið og önnur sjónarmið en löggilt og útgefin lína Bandaríkjanna og NATO heyrist. Þá er eins og allt fari í baklás hjá sumum.