Lúðvík Bergvinsson:
Virðulegi forseti. Þar sem ég á sæti í hv. sjútvn. mun ég ekki lengja umræðuna um of. Hitt er að eðli kvótakerfis er þannig að það er innbyggt í það kerfi að fækka eins og kostur er þeim fyrirtækjum sem veiða eða nýta auðlindina. Það er eðli opinbers stjórnkerfis eins og kvótakerfisins að fækka fyrirtækjum eins og kostur er og því kemur mér örlítið spánskt fyrir sjónir að hæstv. sjútvrh., sem hefur verið helstur talsmanna þess kerfis hér á landi, skuli setja fram frv. sem kveður á um að takmarka þá hlutdeild sem hvert fyrirtæki getur átt í heildarkvótanum.
Þegar maður les frv. rennur upp fyrir manni að það er út af fyrir sig ekki markmið að takmarka eignarhluta hvers fyrirtækis með þessu frv. Það er hverjum manni ljósara að ef heimildir samkvæmt frv. mundu nýtast í botn yrðu einungis tíu fyrirtæki sem stunduðu veiðar úr ákveðnum tegundum og fimm í öðrum. Það er alveg ljóst að áður en til þessa kæmi yrði fyrir lifandis löngu allt orðið vitlaust í samfélaginu. Það er alveg ljóst að þetta frv. er mestan part dálítil sýndarmennska, einnig þegar það er skoðað í því ljósi að það fyrirtæki sem stærsta hlutdeild á í þorskígildum er samkvæmt skrá Fiskistofu frá 30. ágúst 1997 4,81% er Samherji hf. Ég segi alveg eins og er að ég sé ekki í hendi mér að á næstu mánuðum eða næstu árum sé Samherji að tvöfaldast og rúmlega það. Framlagning þessa frv. er því fyrst og fremst sýndarmennska til þess að reyna að slá á þá almennu umræðu um að veiðiheimildir í landinu séu að færast á færri hendur. Það væri fróðlegt ef hæstv. sjútvrh. svaraði því á eftir hvort eitthvert fyrirtæki sé að nálgast þessi 10% eða svo. Ég held að það sé ekki og get því ekki skilið þetta öðruvísi eins og ég sagði áðan.
Í öðru lagi bendi ég á að verði þetta frv. að lögum er kveðið á um í því að ef farið verður yfir tiltekin mörk sem nánar er kveðið á um í frv. sé Fiskistofu að hafa eftirlit með því. Ef þeim mörkum er ekki fylgt eða farið yfir þau mörk er það Fiskistofu að svipta menn veiðiheimildum miðað við það sem umfram er. Ég hlýt að velta því fyrir mér í því samhengi, ef það er gert, þá minni ég á að við samþykktum við frv. í fyrra um veðsetningar þar sem m.a. kemur fram að aflahlutdeild verði ekki færð af skipum nema með samþykki lánastofnana. Ef til þess kæmi, sem mér þykir reyndar mjög ólíklegt, get ég ekki séð hvernig því ákvæði yrði framfylgt að aflahlutdeild yrði ekki færð af skipi nema með samþykki lánastofnana, að Fiskistofu væri síðan fengið að það hlutverk að gera það einnig óstuddri. Ég sé ekki alveg hvernig þetta getur farið saman. Ég held reyndar að þetta sé atriði sem hafi ekki verið skoðað nægjanlega við undirbúning þessa frv. og við sem sitjum í sjútvn. munum væntanlega taka til frekari skoðunar.
Enn fremur er ég þeirrar skoðunar og hef verið lengi að eins og stjórn fiskveiða hefur verið háttað hér á landi um nokkurt skeið hafi það smám saman farið í þann farveg að mjög erfitt verði að svipta menn aflahlutdeild nema einhverjar bætur komi til. Ég held að eins og málum er fyrir komið núna þar sem er ráðstöfunarréttur, veðsetningarréttur o.s.frv., það er ráðstöfunarrétturinn, hefur færst á hendur kvótaeigendum, þá held ég að það verði mjög erfitt að svipta þá sem hafa aflahlutdeildina þeim rétti bótalaust. Ég á því bágt með að sjá að frv. geti gengið eins og það er úr garði gert einmitt núna.
Eins og ég sagði í upphafi ætla ég ekki að lengja þessa umræðu mikið og mun fá tækifæri til þess að skoða þetta mál í sjútvn. en ég vil að lokum taka undir það sem hv. þm. Tómas Ingi Olrich sagði áðan að það er hætta, vegna náttúrulegra sveiflna í auðlindinni að verði þetta að lögum sem ég á kannski eftir að sjá, þá sé erfitt að tryggja að viðkomandi fyrirtæki fari ekki yfir það hámark sem kveðið er á um nema kannski af því tilefni einu að það verður hrun í loðnustofninum. Hv. þm. tók ágætt dæmi um Útgerðarfélag Akureyringa sem ég get tekið undir í þessu sambandi þannig að mín niðurstaða er aðeins sú að hér sé á ferðinni sýndarmennska í því skyni að slá á þá almennu umræðu sem hefur verið um kvótakerfið í landinu og mun ekki breyta neinu miðað við þá skipan mála sem nú er.