Fyrirspyrjandi (Svanfríður Jónasdóttir):
Herra forseti. Ég vil þakka hæstv. félmrh. fyrir þau svör sem hér komu fram og flest þeirra komu mér satt að segja ekki á óvart.
Hv. þm. Siv Friðleifsdóttir gat þess að starfsmat væri mjög umfangsmikið. Það held ég að mörg okkar hafi vitað þegar farið var af stað að það er umfangsmikið og kannski einmitt þess vegna var ég að minnsta kosti, og ég veit að ég deildi því með fleirum, nokkuð undrandi á því að menn skyldu ekki líta nánar á þá löngu reynslu sem orðin var af notkun starfsmats hjá sveitarfélögunum. Vegna þess að enda þótt sá sérfræðingur breskur sem nefndin leitaði til gæfi út það álit sitt að það starfsmat væri ekki algjörlega kynhlutlaust, þá voru, að mér sýnist að minnsta kosti, það litlir ágallar á því kerfi að auðveldlega hefði mátt bæta það og þróa áfram. Ég óttaðist alltaf pínulítið og ég ætla bara að upplýsa það hér --- þessu er nú ekki beint til hv. þm. Sivjar Friðleifsdóttur sem ég veit að er í þessu af fullri einlægni --- að þarna væru menn eina ferðina enn að fara í að finna upp hjólið til þess eins og að tefja raunverulegar aðgerðir í launajafnréttismálum. Mér fannst þetta því miður lykta örlítið af því.
Mér sýnist að við gætum í fyrsta lagi hugsað til næstu kjarasamninga sem verða um aldamótin, með það í huga að starfsmat fari að skipta einhverju máli varðandi kjarasamninga hjá ríkinu. Og það finnst mér vera býsna langur tími ef það tekur heil fimm ár bara að koma þessu á í fyrstu samningum vegna þess að við vitum að fyrstu samningar þegar starfsmat á að nýtast verða eins konar tilraunasamningar. Þannig að þar verðum við fyrst og fremst að stíga einhver fyrstu skref. En allt sem gert er er þakkarvert því ég er sammála ráðherra um að kynbundinn launamunur er svartur blettur á íslensku samfélagi.