Sigríður Jóhannesdóttir:
Hæstv. forseti. Garðar Sölvi Helgason, ungur maður sem hefur átt við alvarlegan geðsjúkdóm að stríða frá 17 ára aldri, skrifaði hæstv. forsrh. bréf árið 1996 vegna reglugerðar sem gekk í gildi 1. maí það ár og heimilaði að taka frekari uppbót af öryrkjum sem ættu sparifjárinnstæðu sem nam meira en 2,5 millj. Hæstv. forsrh. láðist að svara þessu hógværa bréfi og því birtist það í síðasta fréttabréfi Geðhjálpar óbreytt. Garðar hefur verið til heimilis hjá móður sinni sem er á níræðisaldri og lifað mjög spart. Hann hefur t.d. aldrei átt bíl, aldrei komið til útlanda og aldrei keypt áfengi eða tóbak. Hann hefur lagt reglulega fyrir af örorkubótum sínum og eins og hann segir sjálfur gefið upp allt sitt sparifé skattyfirvöldum til hagræðis. Vegna þessarar ráðdeildarsemi var honum að sjálfsögðu hegnt grimmilega og bætur hans skertar um 13 þús. kr. á mánuði.
Móðir hans, sem hefur annast son sinn frá því að hann varð öryrki og sparað þjóðfélaginu þannig stórfé, var að sjálfsögðu skert um 10 þúsund kr. á mánuði þar sem hún var talin hafa fjárhagslegt hagræði af sambúðinni við Garðar. Þar að auki misstu þau eins og fleiri áskriftina að RÚV sem áður var frí. Þessum unga manni og móður hans hefur því verið hegnt grimmilega fyrir ráðdeildarsemina og ég vil nú spyrja hæstv. heilbrrh. hvort hún telji eðlilegt að fólk sem er að gera sitt besta sé niðurlægt með þessum hætti og hvort einhver reglugerð kunni að vera í bígerð sem aflétti slíkum órétti.