[prenta uppsett í dálka] 82. fundur, 123. lþ.
Egill Jónsson:
Virðulegi forseti. Eins og nál. ber með sér er sá sem hér mælir einn af flm. þess. Mér þykir ástæða til að geta þess að ég hafði mikið traust á höfundi þáltill. sem vann hana fyrir landbn. Ég tek það skýrt fram að ég er sammála þessu nál. og hef engar athugasemdir við það eftir að búið var að breyta þáltill.
Ég má til að gera grein fyrir því, hæstv. forseti, að til þess að ég gæti stutt þetta mál varð að koma ný ályktun. Varla er að nokkuð orð standi á sama stað eftir afgreiðslu landbn. frá því tillagan var lögð fyrir landbn. Það gengur meira að segja svo langt að í afgreiðslu nefndarinnar er í fyrirsögn rætt um ,,hesta`` meðan þál. hefur í fyrirsögn sinni ,,menn``. Í till. til þál. er fjallað um fólk á öllum aldri, tíu manns á öllum aldri, væntanlega þá frá eins árs og til hundrað ára aldurs, sem skipa eigi tíu manna landslið. Þeir þurfa að vísu að hafa þá einkunn að vera hestamenn.
Þáltill. er um fólk, afgreiðslan er um hross. Þetta var náttúrlega nauðsynleg breyting, virðulegi forseti, svo hægt væri að fjalla um málið og afgreiða það. Grundvallarmarkmið tillögunnar er að kynna íslenska hestinn. Þess vegna eru vinnubrögð landbn. alveg hárrétt. Þetta er ekki till. um það að kynna fólk.
Mér finnst mikil ástæða til að í umræðunni komi fram hve gríðarleg vending þurfti að verða á texta þessarar afgreiðslu til að hægt væri að leggja hana fyrir þingið. Það varð að breyta tillögunni frá því að hún fjallaði um fólk á öllum aldri, meira að segja konur og karla, eins og tekið er fram, yfir í það að fjalla um hross. Svona verða menn oft að gera við nefndarstörf. Mér finnst sá heiðursmaður sem tók að sér að semja ályktun nefndarinnar vera maður að meiri eftir að hafa komið þessum texta á framfæri.
