Guðmundur Árni Stefánsson (andsvar):
Herra forseti. Ég ætla út af fyrir sig ekki að hafa langt mál um það sem hæstv. ráðherra segir um að allt hafi staðist og allar forsendur standi eins og stafur á bók varðandi áform ríkisstjórnarinnar um sölu ríkishlutafélaga. Við værum ekki að fást við þetta í dag ef allt hefði staðið eins og stafur á bók. Hvað erum við að gera hér í dag? Er ekki verið að breyta fyrri áformum í þá veru að selja síðari hluta FBA? Var ekki ætlunin að selja fyrst 49% og sjá hvernig málum yndi fram og fara síðan í síðari hlutann þegar það lægi fyrir? Sú er ekki raunin. Nú má engan tíma missa. Á lokaspretti þingsins á að knýja þetta í gegn þó ekki sé einu sinni hægt að svara einföldum spurningum um eignarhaldið á þeim bréfum sem þegar hafa verið seld.
Spurningum mínum er engan veginn svarað, virðulegi forseti, þó að hæstv. ráðherra lesi úr blöðum og tímaritum nákvæmlega það sama og ég sagði áðan, að Kaupþing eigi 9% --- þeir hafa sagt það sjálfir --- og einhverjir sjóðir eigi 5% og 5%. Það hefur allt komið fram í fjölmiðlum. Síðan eru 7.000 aðrir, eða 6.997 væntanlega, sem eiga litla hluti. Þetta segir mér ekki neitt.
Þýðir þetta að 6.950 eigi pínulitla hluti og síðan eigi einhverjir 50 stóra hluti? Ég verð að sjá myndina fyrir framan mig til þess að trúa því að um raunverulega dreifða eignaraðild sé að ræða. Þetta eru auðvitað engin svör og ekki hægt að bjóða okkur hér þegar við ætlum að fara að setja um þetta lög eftir örfáa klukkutíma eða daga. Þetta eru ekki boðleg vinnubrögð. Ég bið um skýrari svör en þetta. Ég þekki nú hæstv. viðskrh. af öðru en því að bjóða upp á svo útþynntan graut.