Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Nú ætla ég að segja það sem mér finnst um málflutning þessa hv. þm. Mér fundust þetta ömurlegir útúrsnúningar og ég tel þetta ekki vera lið í málefnalegri umræðu um það mál sem hér kom síðast fram af hálfu hv. þm. Eða er hv. þm. að leggja vínveitingastaði með leyfisbundna starfsemi með aldurstakmarki að jöfnu við matvöruverslun sem er opin að deginum til og sætir engum slíkum takmörkunum eða er undir engu slíku eftirliti og fylgir engum sambærilegum reglum við það sem vínveitingastaðir eiga þó að gera? Má ég að spyrja á móti: Var hv. þm. að leggja þessa starfsemi algerlega að jöfnu?
Ég geri það ekki þó að mér sé ljóst að ýmislegt mætti endurskoða eins og t.d. misræmið í áfengiskaupaaldri og aðgöngualdri að þessum vínveitingastöðum. Þar vitum við að er misræmi uppi sem menn hafa iðulega rætt um á þessum stað.
Ég er ekki bindindismaður og hafi hv. þm. verið að vísa því til mín að hún bæri mikla virðingu fyrir málflutningi bindindismanna, ég er það ekki. Ég nota áfengi en ég leyfi mér að hafa skoðanir á því hvaða áfengisstefnu þjóðfélagið eigi að hafa uppi. Ég lít ekki svo á að það sé sérstaklega málefnalegt innlegg í umræðuna að þeir sem vilja hafa aðhaldssama stefnu í þessum málum og þeir sem hafa áhyggjur af vaxandi unglingadrykkju þurfi endilega að vera bindindismenn sjálfir. Er það? Nei, það er kannski alveg eins mikið mark á hinum takandi sem eru að reyna að fóta sig á því að greina á milli persónulegra viðhorfa sinna í þessum efnum og þess hvernig heilbrigðisstefna í landinu eigi að vera og hvernig löggjöf um áfengismál.
Ég verð líka að segja alveg eins og er að mér finnst þetta voðalega götóttur málflutningur hjá hv. flutningsmönnum að hvorki í greinargerð með þessu plaggi né í ræðu framsögumanns komu fram einar einustu áhyggjur, ekki minnstu vangaveltur um það að breytingar af þessu tagi kynnu að leiða til aukinnar neyslu og þá hvernig flutningsmenn vildu t.d. reyna að sporna við því. Er ekki svolítið billegt að fara fram með tillögu af þessu tagi og það vottar ekki fyrir því að menn hafi áhyggjur af því í málflutningi sínum eða rökstuðningi sínum í greinargerð að hér séu vandasöm mál á ferð og það sé stutt í miklar mannlegar hörmungar sem vandamál þessu tengt geta haft í för með sér.