Forsætisráðherra (Davíð Oddsson):
Herra forseti. Hv. 8. þm. Reykv. hefur spurst fyrir um eftirfarandi:
,,Hefur einstaklingum eða fyrirtækjum verið veitt heimild til notkunar skjaldarmerkis Íslands? Ef svo er, hver veitti leyfið, hvenær og á hvaða forsendum?``
Herra forseti. Svarið við þessari fyrirspurn er einnig einfalt. Engar slíkar heimildir hafa verið veittar einstaklingum eða fyrirtækjum. Ástæða þessa er sú að skjaldarmerki Íslands er fyrst og fremst auðkenni og tákn íslenska ríkisins eða þess sem falin er handhöfn opinbers valds. Notkun annarra á skjaldarmerkinu væri því ekki til annars fallin en villa um fyrir þeim sem slík notkun beinist að.
Svo merkilegt sem það kann að vera var ríkinu ekki tryggður einkaréttur á þessu merki fyrr en árið 1998. Fyrir því beitti ég mér samhliða því að heimildir til að nýta þjóðfána voru rýmkaðar. Með 10. gr. laga nr. 67 frá 1998 var því bætt við lög nr. 34 frá 1944, um þjóðfána Íslendinga, ákvæði er hljóðar svo, með leyfi forseta:
,,Skjaldarmerki Íslands er auðkenni stjórnvalda ríkisins. Notkun ríkisskjaldarmerkisins er þeim einum heimil.``
Það dæmi sem hv. þm. kallar hins vegar til og vekur athygli á var komið til fyrir þessa lagasetningu og hefur athygli þessa fyrirtækis verið vakin á breyttum högum hvað þetta varðar. En ég hygg að flestir hafi talið fyrir lagasetninguna að íslenska ríkið eitt hefði þennan einkarétt á skjaldarmerki sínu en það einkaleyfi var ekki með lögum tryggt fyrr en 1998 með sama hætti og þá var breytt, m.a. fyrir forgöngu hv. fyrirspyrjanda, lögum er snúa að þjóðfánanum.