Guðjón A. Kristjánsson (andsvar):
Herra forseti. Ég ætla ekki að halda uppi miklum deilum um það við hv. þm. Kristján Pálsson hvernig verð myndast á heimsmarkaði. Ef hann hefur þá skoðun að kvótaleiguverðið hér á landi hafi þar áhrif þá verður að hafa það.
Hins vegar vil ég segja almennt um þá ræðu sem hann flutti um Kvótaþingið, að menn verða að muna eftir því að sjómannasamtökin óskuðu ekki eftir þeirri lagasetningu. Þau stóðu frammi fyrir því að setja átti lög á kjaradeiluna 1998 og þá frestuðu menn verkfallinu um ákveðinn tíma. Síðan kom þessi skýrsla. Og hvaða skilyrði fengu sjómannasamtökin? Þau fengu það skilyrði að taka við pakkanum eins og hann var af hendi sjútvrh., uppsettur eins og hann var. Annaðhvort fengju menn ekkert eða þeir tækju allt: Kvótaþing, úrskurðarnefnd og Verðlagsstofu. Þetta vita vonandi allir hv. þingmenn.
Það var ekki efst á óskalista sjómannasamtakanna að fá fram Kvótaþing. Hins vegar stóðu menn frammi fyrir því að meta hvort menn vildu taka þennan pakka eða ekki. Ég var sjálfur í samningum fyrir sjómenn á þessum tíma og samninganefndir sjómanna sátu viku yfir þessu máli og kyngdu því eins og það var fram sett, að taka við annaðhvort öllu eða engu.
Kvótaþing og öll þessi lög voru náttúrlega sett til að koma í veg fyrir að útgerðarmenn brytu lög á sjómönnum. Það er megininntak málsins og Kvótaþing var ekki efst á óskalista sjómannasamtakanna.