Rannveig Guðmundsdóttir (andsvar):
Herra forseti. Er það ekki dæmalaust að þegar ég er að reyna að finna leiðir til þess að umræðan um norrænt samstarf geti orðið sem ítarlegust og best og frjóust skuli formaður þingflokks Sjálfstfl. detta í að gera það að aðalmáli að ég skuli hafa nefnt að ég mundi ekki hafa sótt helstu upplýsingar eða leiðsögn til Bandaríkjanna? Auðvitað veit ég að við sóttum áfengisvarnastefnuna þangað og að við erum ábyggilega löngu komin langt fram úr þeim. Við erum búin að sækja þangað það sem þar er að hafa fyrir löngu. Auðvitað veit ég að enginn stýrir hvað fer í fjölmiðlana en ef ráðherra er að leggja mikla áherslu á málefni kemur hann þeim inn í fjölmiðla. Ég ætla bara að hæla dómsmrh. fyrir hvað hún hefur verið dugleg við að koma öllu inn í fjölmiðla sem hún er að fást við svo það sé þá líka skýrt.
Menn verða að geta tekið því að aðrir séu með ólíkar skoðanir á einhverju og ekki að hlaupa í vörn fyrir einn afmarkaðan þátt. Hér eigum við að ræða hvað við getum komið með hingað inn og hvernig við getum nýtt norræna samstarfið til að gera úrbætur hjá okkur. Við höfum oft gert það, en sums staðar er enn ábótavant.
Herra forseti. Það er engin tilviljun að ég skuli hafa lagt megináherslu á málefni barna í stuttri ræðu minni, bæði hvað varðar ráðherraskýrsluna og skýrslu Norðurlandaráðs. Það er engin tilviljun.