Staðfest samvist

Fimmtudaginn 04. maí 2000, kl. 21:58:45 (6947)

2000-05-04 21:58:45# 125. lþ. 106.14 fundur 558. mál: #A staðfest samvist# (búsetuskilyrði o.fl.) frv. 52/2000, Frsm. ÞKG
[prenta uppsett í dálka] 106. fundur, 125. lþ.

[21:58]

Frsm. allshn. (Þorgerður K. Gunnarsdóttir):

Virðulegi forseti. Ég mæli fyrir nál. frá hv. allshn. um frv. til laga um breytingu á lögum um staðfesta samvist.

Með frumvarpinu er m.a. lögð til rýmkun skilyrða til að stofna til staðfestrar samvistar til samræmis við löggjöf annars staðar á Norðurlöndunum. Nefndin leggur jafnframt til viðbótarbreytingu á frumvarpinu. Samkvæmt gildandi lögum eiga ættleiðingarlög ekki við um einstaklinga í staðfestri samvist. Leggur nefndin til breytingu sem felst í því að einstaklingi í staðfestri samvist verði heimilt að ættleiða barn maka síns sem hann hefur forsjá fyrir (stjúpættleiðing). Verið er að tala um börn samkynhneigðra sem þegar eru til staðar í sambandi þeirra.

Tillaga nefndarinnar gerir ráð fyrir að ættleiðingarlög gildi um ættleiðinguna að öðru leyti. Reglur þær sem koma fram í ættleiðingarlögum um skilyrði ættleiðingar, meðferð og úrlausn ættleiðingarmála og réttaráhrif gilda því um ættleiðingu einstaklings í staðfestri samvist á barni hins. Nefndin leggur mikla áherslu á þetta atriði, þ.e. að við beitingu ákvæðisins verði hagsmunir barnsins ætíð hafðir í fyrirrúmi. Þannig skuli nánast undantekningarlaust leitað samþykkis barnsins sé það orðið tólf ára, sbr. 1. mgr. 6. gr. ættleiðingarlaga. Sé barnið yngra en tólf ára skal með hliðsjón af aldri og þroska þess leita eftir afstöðu þess til fyrirhugaðrar ættleiðingar, sbr. 3. mgr. sömu greinar. Þá skal meginreglan vera sú að leitað sé samþykkis hins kynforeldrisins á ættleiðingunni, sbr. 7. gr. ættleiðingarlaga, og að öðru leyti fylgja þeim sjónarmiðum sem byggt er á þegar ákvörðun er tekin um leyfi til ættleiðingar.

Herra forseti. Nefndin leggur til að frumvarpið verði samþykkt með eftirfarandi breytingu:

,,Við 2. gr. Greinin orðist svo:

Í stað 1. mgr. 6. gr. laganna koma tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:

Ákvæði ættleiðingarlaga um hjón gilda ekki um staðfesta samvist. Þó getur einstaklingur í staðfestri samvist ættleitt barn hins sem hann hefur forsjá fyrir, nema um sé að ræða kjörbarn frá öðru landi. Lög um tæknifrjóvgun gilda heldur ekki um staðfesta samvist.

Lagaákvæði sem fela í sér sérstakar reglur um annan makann í hjúskap og bundin eru við kynferði hans gilda ekki um staðfesta samvist.``