Hjálmar Árnason:
Herra forseti. 1. nóvember er að mörgu leyti afdrifaríkur fyrir drjúgan hluta þjóðarinnar. Þá eiga flestir bíleigendur að skella svokölluðum nagladekkjum undir bíla sína. Ástæða þess ákvæðis er væntanlega sú að verið sé að stuðla að auknu öryggi á vegum landsins en það er eðlilegt að spyrja hvort það ákvæði sé raunhæft. Meðal annars hefur verið bent á að í nóvember á síðasta ári voru einungis fimm snjódagar þó að ólíkar forsendur gildi um aðra staði landsins. Hitt er þó alveg ljóst að megnið af umferðinni er á höfuðborgarsvæðinu og má segja að sá galli fylgi gjöf Njarðar, hvað varðar þetta ákvæði um að skylda bíleigendur til þess að setja nagla undir, að það hefur ýmsar hliðarverkanir, m.a. þær að naglar eru sagðir spæna upp vegi landsins svo muni kosta um 200 millj. kr. a.m.k. á ári hverju. Það sem er þó öllu alvarlegra að fyrir tilverknað naglanna spænast upp rykagnir sem almenningur andar að sér og veldur verulegri mengun og má m.a. sjá sem ský yfir borginni á köldum vetrarmorgnum. Áætlað er að um 10 þúsund tonn fari með þessum hætti út í andrúmsloftið einungis á höfuðborgarsvæðinu. Naglar valda miklum hávaða og þeir valda síðast en ekki síst, ætla margir, fölsku öryggi, þ.e. að þeir sem eru á nöglum telji sig öruggari en þeir eru í raun og veru.
Þess vegna vil ég leyfa mér að beina því til hæstv. samgrh. hvort hann hyggist í ljósi umræðna um þetta á síðustu missirum og ekki síst í ljósi nýrrar tækni beita sér fyrir einhverjum breytingum hvað varðar nagladekk undir bíla.