Sigríður Jóhannesdóttir:
Herra forseti. Ég vil í stuttu máli lýsa yfir stuðningi við frv. sem hér hefur verið lagt fram. Ég tel að samþykkt þess yrði til mikilla bóta fyrir stjórnkerfi okkar Íslendinga. Þær breytingar sem lagðar eru til í frv. eru aðallega tvenns konar, þ.e. að nefndir Alþingis geti að eigin frumkvæði fjallað um og rannsakað önnur mál en þau sem þingið vísar til þeirra. Í öðru lagi er gert ráð fyrir að nefndir geti efnt til sérstakra rannsókna á málum sem þeim finnst rík ástæða til að rannsökuð séu sérstaklega.
Í íslenskum stjórnskipunarrétti er skýrt kveðið á um að Alþingi sé valdamesta stofnun samfélagsins. En það verður að segjast eins og er að veikleikar löggjafarvaldsins gagnvart framkvæmdarvaldinu hafa sífellt komið skýrar í ljós á undanförnum árum. Frá því að ég kom á Alþingi heyrir til undantekninga að mál séu samþykkt sem ekki koma beint úr herbúðum stjórnarsinna og eru samin í ráðuneytunum. Eins og segir í grg. með frv. eru embættismenn ráðuneytanna helst kallaðir til sem ráðunautar, þeir sömu og hafa kannski haft mest um það að segja hvernig frv. er samið. Þetta eru því embættsmannafrv. eins og hv. flm. þessa frv. sagði áðan. Mér þykir það mjög slæmt og finnst að virðing Alþingis hafi beðið hnekki við þessa þróun. Ég verð reyndar vör við það að almenningur telur að alþingismenn hafi mun meiri áhrif á gang mála og lagasetningar frá Alþingi en þeir raunverulega hafa. Ég tel t.d. að fjarvera nánast allra þingmanna þegar þetta mál er flutt sýni að þeir hafi almennt ekki mikla trú á að álit þeirra á gangi mála hafi mikla þýðingu.
Ég tek undir markmið frv. Ég tel brýnt að það fái vandaða umfjöllun og verði afgreitt sem lög frá Alþingi á þessu þingi. Ég tel að það yrði, eins og ég sagði áður, virðingu Alþingis til mikils framdráttar.