Frsm. minni hluta heilbr.- og trn. (Bryndís Hlöðversdóttir) (andsvar):
Herra forseti. Látum vera að vitna í fjarstadda menn um hvor túlkunin sé rétt. Ég vil einungis spyrja hv. þm. tveggja spurninga:
Er dómsorðið ekki í fullu samræmi við kröfugerð Öryrkjabandalags Íslands? Það er fyrri spurningin.
Önnur spurningin er þessi: Ef það var skoðun Hæstaréttar að hann gerði fyrirvara við kröfugerð Öryrkjabandalags Íslands og málflutning þess allan í þessu máli af hverju gerði hann það ekki í dómsorði til að fyrirbyggja allan misskilning á túlkun dómsins og niðurstöðu hans? Hæstarétti var í lófa lagið að gera það. Hæstaréttardómarar hljóta að vita um þá algengu túlkunarreglu að þegar kröfugerð er tekin beint upp í dómsorð þá hljóti það að vega mjög þungt við túlkun dóms.
Herra forseti. Ég mótmæli því að hægt sé að leyfa sér að líta fram hjá þessu en leita í stað þess lúsa í forsendum dómsins fyrir rökstuðningi niðurstöðu sinnar og neita að horfast í augu við þá einföldu staðreynd að kröfugerð Öryrkjabandalagsins er tekin beint upp í dómsorðið og enginn fyrirvari er gerður við það í dómsorði. Ég vil gjarnan fá svar við þeim tveimur spurningum sem ég bar fram, herra forseti.