Jóhanna Sigurðardóttir (um fundarstjórn):
Herra forseti. Ég beini orðum mínum til hæstv. forseta þar sem formaður allshn. ætlar ekki einu sinni að virða viðlits þær óskir sem hafa komið fram og gengur svo langt að hún gengur næstum fram af mér, að neita meira að segja að koma í pontu til að vera með einhver viðbrögð við því sem verið er að kalla eftir.
Ég spyr forseta: Hvaða úrræði höfum við í minni hlutanum sem höfum fært fram rök fyrir því að nefndin verði kölluð saman milli 2. og 3. umr.? Ég vænti þess að hæstv. forseti hafi hlýtt á mál okkar þar sem nýtt innlegg kemur inn, mikilvægt innlegg inn í það mál sem við ræðum hér. Það á að taka málið til atkvæðagreiðslu og við höfum enga vitneskju um hvort málið fái þá eðlilegu afgreiðslu að það verði tekið aftur upp milli 2. og 3. umr.
Herra forseti. Við eigum að fara að greiða hér atkvæði um málið. Ég vek athygli á því. Ég er viss um það að atkvæði margra þingmanna gætu ráðist af því hver væri niðurstaðan eftir að formaður nefndarinnar hefði verið kallaður til til allshn. Þess vegna er óeðlilegt, herra forseti, að taka málið til atkvæðagreiðslu núna við 2. umr., en við hefðum fallist á að gera það ef formaðurinn hefði sýnt okkur þá lágmarkskurteisi að taka undir að hún mundi a.m.k. reyna að beita sér fyrir því að nefndin yrði kölluð saman milli 2. og 3. umr.
Ég spyr: Höfum við í minni hlutanum virkilega engin úrræði til að láta kalla saman nefndina til þess að stuðla að faglegum vinnubrögðum í þinginu sem þingið á auðvitað að sjá sóma sinn í að viðhafa í svona máli eins og hér er til umræðu?