Magnús Stefánsson (andsvar):
Herra forseti. Það var margt sérkennilegt sem kom fram í ræðu hv. þm. og ég vil aðeins tæpa á því sem kom fram í upphafinu þar sem hann vildi meina að því er ég skildi best að þetta mál snerist um að flokka þjóðina í mismunandi þjóðfélagshópa og væntanlega eftir aðgengi að fjarskiptum. Síðast talaði hann um að ákvæði fjarskiptalaga væru til þess fallin að koma í veg fyrir flokkun þjóðarinnar. Mér fannst þingmaðurinn hlaupa þarna í nokkra hringi.
Ljóst er að mismunandi kostnaður er við þessa þjónustu eins og ég held að menn hljóti að gera sér grein fyrir. Fjarskiptalögin eru til þess fallin að jafna þetta út og tryggja að allir landsmenn hljóti aðgang að þjónustunni, ekki síst í dreifbýlinu. Ég held að ágætt væri ef hv. þm. væri tilbúinn að segja okkur með hvaða hætti öðrum hann vill tryggja þessa jöfnu aðstöðu notendanna og með það í huga þá að í gildi eru alþjóðlegar reglur um þessi mál, tilskipanir o.fl. Ég held að nauðsynlegt sé að hv. þm. lýsi því hvernig hann vill sjá þessa hluti.
Ég vil einnig benda á að hv. þm. hefur á öðrum sviðum talið að samfélagið eigi að standa straum af kostnaði við ýmsa samfélagsþjónustu á landsbyggðinni. Þar telur hann eðlilegt að ríkið komi að með fjárframlögum en telur það hins vegar ekki í þessu máli. Þarna er náttúrlega um að ræða hreinan tvískinnung í málflutningi vinstri grænna eins og þeir eru reyndar þekktir fyrir.